|Sygn. akt I SA/Kr 342/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 13 czerwca 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędziowie: WSA Paweł Dąbek (spr.), WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2013 r., sprawy ze skarg W.G., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 20 grudnia 2012 r. Nr [...], Nr [...], w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2011 r. oraz z tytułu I raty, za 2012 r., I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane do czasu uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego koszty postępowania w kwocie 474 zł ( czterysta siedemdziesiąt cztery złote).
Zaskarżonymi decyzjami nr [...] z dnia 20 grudnia 2012r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749; dalej: O.p.), utrzymało w mocy decyzje nr [...] oraz [...] Prezydenta Miasta T. z dnia 4 września 2012 r. określające W. G. (dalej: skarżącemu) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za lata 2011 i 2012.
Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następujących okolicznościach. Decyzją z dnia 4 września 2012 r. Prezydent Miasta T. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za pojazd o nr rej. [...] (tj. przyczepę ciężarową Autosan D83) za rok 2011 w kwocie 850,00 zł oraz za rok 2012 w zakresie I raty w kwocie 425,00 zł.
Na uzasadnienie decyzji organ podał, że skarżący pozostawał w 2011 i 2012r. właścicielem opodatkowanego środka transportowego. Pomimo jednak obowiązku wynikającego z art. 8, art. 9 i art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j.: Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm.; dalej: u.p.o.l.) skarżący nie złożył deklaracji na podatek od środków transportowych, ani nie dokonał wpłaty kwoty podatku za opodatkowane okresy. Stąd organ orzekł na zasadzie art. 21 § 3 O.p., uwzględniając stawki podatku ustalone uchwałą nr XV/202/2007 Rady Miejskiej w Tarnowie z dnia 29 listopada 2007 r. Wydanie decyzji zostało poprzedzone bezskutecznym wezwaniem skarżącego do złożenia deklaracji na podatek. W uzasadnieniu decyzji dotyczącej ustalenia wysokości I raty podatku za 2012 r. organ dodał, iż "nadmienia się, że II rata podatku wynosi 425,00 zł - termin płatności 15.09.2012 r.".
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący wniósł o jej uchylenie. Podniósł, że nie jest właścicielem opodatkowanego pojazdu, a umowę sprzedaży wraz z oświadczeniem kupującego przedłożył w Urzędzie Miasta T. Skarżący dołączył do odwołania fragment pisma Zastępcy Skarbnika Miasta T., w którym uznano za wiarygodną transakcję sprzedaży ww. pojazdu. W toku postępowania odwoławczego skarżący wyjaśnił, że pojazd, którego dotyczy sprawa, faktycznie nie istnieje.
Zaskarżonymi decyzjami z dnia 20 grudnia 2012 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzje organu pierwszej instancji.
Organ podsumował, iż w sprawie skarżący twierdzi, że w marcu 2004 r. sprzedał opodatkowany pojazd S.S.. Organ drugiej instancji uznał ww. sprzedaż za niewiarygodną, albowiem w dniu 13 maja 2004 r., tj. 2 miesiące po dacie rzekomej sprzedaży, skarżący złożył w Urzędzie Miasta T. wniosek o zmianę dowodu rejestracyjnego opodatkowanego pojazdu, uwzględniony następnie decyzją Prezydenta Miasta T. z dnia 13 maja 2004 r. SKO zauważyło również, że skarżący wbrew art. 78 ust. 1a Prawa o ruchu drogowym nie zawiadomił właściwego starosty o zbyciu pojazdu, do czego był zobowiązany w ciągu 30 dni od daty transakcji. Skarżący nie złożył również korekty deklaracji podatkowej na podatek od środków transportowych, w której poinformowałby o zmianie okoliczności mających wpływ na zobowiązanie podatkowe. Organ odwoławczy zauważył ponadto, że pismem z dnia 22 stycznia 2009 r. Zastępca Skarbnika Miasta T. wycofał się z uznania analizowanej umowy sprzedaży za wiarygodną. Stąd SKO w T. uznało, że w latach 2011 - 2012 skarżący pozostawał właścicielem opodatkowanego środka transportowego, a kwota podatku została określona zgodnie z obowiązującymi przepisami.