Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w przedmiocie kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski Sędziowie: WSA Piotr Głowacki (spr.) WSA Stanisław Grzeszek Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2018 r. sprawy ze skargi G. S.A. Sp. jawna w T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia 24 stycznia 2018 r. Nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 997 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych).

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/7

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Celno - Skarbowego w K. decyzją nr [...] z 13 października 2017 r., znak: [...], wymierzył Przedsiębiorstwu Produkcyjno - Handlowo - Usługowemu U. M. U., R. U. S.A. Spółka Jawna karę pieniężną w wysokości [...] zł. Powyższa kara została wymierzona za niewykonanie przez przewoźnika obowiązku wynikającego z art. 5 ust. 4 pkt 6 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów, to jest obowiązku uzupełnienia zgłoszenia SENT o numer zezwolenia, zaświadczenia lub licencji.

Od decyzji tej odwołała się Grupa Uchacz Spółka Akcyjna Spółka Jawna (dawniej Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowo - Usługowe U. M. U., R. U. spółka jawna), zarzucając naruszenie: art. 210 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej poprzez brak wskazania podstawy prawnej wydania decyzji - podkreślając, że powołany przez organ art. 26 ust. 1 i ust. 2 ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów wskazują jedynie formalny tryb wydawania decyzji o nałożeniu kary - nie stanowi natomiast materialnoprawnej podstawy takiego rozstrzygnięcia. Ponadto zarzucono naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 Ordynacji podatkowej poprzez brak należytego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji, a w szczególności brak wyjaśnienia, dlaczego organ uznał, że strona nie jest uprawniona do dokonywania zgłoszeń SENT, w których podmiotem wysyłającym i podmiotem odbierającym będzie ten sam podmiot, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów skutkujące błędnym ustaleniem stanu faktycznego, polegającym na przyjęciu, że strona działająca jako przewoźnik nie dokonała niezwłocznej aktualizacji zgłoszenia przewozu w oparciu o treść art. 8 ust. 1 oraz art. 5 ust. 4 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów poprzez nieuzasadnione przyjęcie, iż na dzień przeprowadzania kontroli drogowej, ujmowanie w zgłoszeniu SENT numeru zezwolenia drogowego przez spółkę miało charakter obligatoryjny, a nieujęcie takiego numeru w zgłoszeniu przy równoczesnym ujęciu wszystkich pozostałych danych stanowi wystarczającą przesłankę do nałożenia kary pieniężnej na podstawi ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów - a tym samym poprzez wydanie rozstrzygnięcia całkowicie sprzecznego z celami ustawy. W uzasadnieniu strona wskazała, że podmiotem wysyłającym, jak i podmiotem odbierającym oraz przewoźnikiem była spółka, a w toku kontroli kierujący pojazdem posiadał numer referencyjny uzyskany w ramach systemu monitorowania drogowego przewozu towarów SENT [...]. Strona podkreśliła, że stanowisko organu stwierdzające, że nieujęcie przez spółkę w zgłoszeniu SENT numeru zezwolenia drogowego, przy równoczesnym ujęciu wszystkich pozostałych danych stanowi wystarczającą przesłankę do nałożenia kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów, narusza art. 5 ust. 4 w związku z art. 8 ust. 1 tej ustawy i stanowi wydanie rozstrzygnięcia całkowicie sprzecznego z celami ustawy, ponieważ brak uzupełnienia wskazanego pola zgłoszenia wynikało z faktu, iż po pierwsze system nie wymagał uzupełnienia tego pola, ani w żaden sposób nie sygnalizował jego obligatoryjnego charakteru, a po drugie uchybienie to miało charakter drugorzędny, niemogący powodować jakichkolwiek uszczupleń, ani narażenia po stornie Skarbu Państwa.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej