Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Bożena Kasprzak Protokolant Asystent sędziego Paweł Pijewski po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 4 lutego 2010 r. przy udziale --- sprawy ze skargi H. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za listopad 2001 r. oddala skargę.
I SA/Łd 783/09
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 10 lutego 2009 roku H.S. zwrócił się do Dyrektora Izby Celnej w Ł. o umorzenie zaległości podatkowej objętej tytułami wykonawczymi z 2004 roku wraz z odsetkami z tytułu niezapłaconego w terminie podatku od towarów i usług. Dyrektor Izby Celnej w Ł. postanowieniem z dnia [...] przekazał wniosek podatnika do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S., jako organu właściwego do załatwienia sprawy.
Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. decyzją nr [...] z dnia [...] odmówił podatnikowi umorzenia zaległości z tytułu podatku VAT za miesiąc listopad 2001 r. w łącznej kwocie 5.235,10 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 5.784,80 zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik wskazał, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem art. 7, art. 8, art. 75 § 1, art. 77, art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 121 §1, art. 122, art. 180, art. 181, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Z tych względów wniósł o uchylenie decyzji organu I instancji i umorzenie postępowania w sprawie.
W uzasadnieniu odwołania podatnik stwierdził, iż jego sytuacja majątkowa jest bardzo trudna. Nie posiada żadnego majątku. Ponadto Urzędowi Skarbowemu znane są okoliczności, w jakich doszło do powstania zaległości, tj. w wyniku dokonania przez zorganizowaną grupę przestępczą kradzieży na szkodę podatnika. Wskazał przy tym, iż pomoc w spłacie należności wobec Urzędu Skarbowego jest dla niego uzasadniona ważnym interesem, a plany przyszłościowe wiążące się z założeniem rodziny stanowią ważny interes publiczny. Podkreślił, że w decyzji organ wyjątkowo szczegółowo analizował dochody z lat 1999-2002, nie podjął natomiast polemiki w kwestii przyczyn powstania zaległości i niesprawiedliwego ich naliczenia. H.S. podniósł także, iż organ nie wziął pod uwagę faktu, że podatnik został pozbawiony przez byłą żonę całego majątku dorobkowego, albowiem nie doszło do podziału i egzekucji majątku wspólnego. Podkreślił również, że zobowiązanie powstało w czasie, gdy żona korzystała ze wspólnego dochodu w latach 1999-2002 r. Jego zdaniem, wykazane przez organ I instancji ustalenia faktyczne zawierają nieścisłości i błędy interpretacyjne. Niezrozumiałe jest zawarte w uzasadnieniu decyzji stwierdzenie, że przesłanki udzielenia pomocy należy ocenić w kontekście aktualnej sytuacji majątkowej, ale w odniesieniu do sytuacji finansowej z czasu powstania zobowiązania. Wskazał, że jego wniosek dotyczy obecnej sytuacji i nie można jako argumentu przytaczać faktu, że kiedyś posiadał środki i gdyby wcześniej zapłacił, to nie byłoby zaległości. Jego zdaniem należy brać pod uwagę sytuację, w jakiej znajduje się w chwili, gdy podejmowana jest decyzja w sprawie umorzenia. Stwierdził, że takie rozpatrzenie wniosku w przedmiotowej sprawie przez Urząd Skarbowy jest niedopuszczalne, gdyż zbyt wiele uwagi poświęcono okresowi powstania zaległości podatkowej oraz ogólnym pouczeniom o funkcji Skarbu Państwa, nie analizując przedstawionych przez podatnika okoliczności i faktów.