Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wojciech Kręcisz,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Referent stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi L. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]nr [...] w przedmiocie łącznych zobowiązań pieniężnych na 2009 r. I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi T. W. wynagrodzenie w kwocie [...], w tym VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, które wypłacić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania L. B., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] w sprawie ustalenia wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2009 rok w wysokości 17 zł.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorzadowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, iż przedmiot opodatkowania w niniejszej sprawie stanowi położona w miejscowości O. działka nr [...] będąca we współwłasności kilku osób, składająca się z gruntów oraz lasu, a wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego organ podatkowy I instancji ustalił na podstawie złożonych informacji i zapisu w ewidencji gruntów i budynków, stosując stawki określone w uchwałach rady gminy.
W odwołaniu L.B. zarzucił, iż z treści decyzji nie wynika skąd i od kiedy powstał podatek rolny, oraz że od trzech miesięcy w Urzędzie Gminy toczy się postępowanie w sprawie gruntów budowlanych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznając odwołanie nie podzieliło zarzutów i wniosków w nim zawartych. W pierwszej kolejności jednak przypomniało, że sprawa wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2009 r. była już analizowana przez Kolegium, które uchyliło pierwotną decyzję organu podatkowego I instancji ze względu na naruszenie przepisów prawa procesowego i materialnego. Analizując zaskarżoną decyzję Kolegium uznało, że organ I instancji w większości wykonał zalecenia Kolegium, chociaż w dalszym ciągu nie uzasadnił prawidłowo swojego stanowiska. Przyjmując jednak, iż nieprawidłowość ta może być sanowana w postępowaniu odwoławczym, zgodnie z istotą administracyjnego toku instancji Kolegium w wyniku ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy zważyło, że prawidłowo organ podatkowy I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ewidencji gruntów i budynków. Z odwołaniem do regulacji art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne ( t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027) uzasadniało, iż w ewidencji zawarte są dane dotyczące właściciela nieruchomości, opis praw podmiotów do gruntów, budynków i lokali oraz informacje o dokumentach, które stanowiły podstawę wpisu. Kolegium argumentowało, że ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji wykorzystywanym w postępowaniu administracyjnym i w postępowaniu podatkowym, a organ podatkowy w zakresie informacji zawartych w tej ewidencji jest nimi związany.
Kolegium ustaliło, iż zgodnie z informacją z rejestru gruntów, przedmiot opodatkowania w niniejszej sprawie stanowią: grunty orne o pow. 0,85 ha, rowy o pow. 0,08 ha oraz lasy i grunty leśne o pow. 0,18 ha znajdujące się we współwłasności: A. B. i jego żony T.B., S. R. i jego żony J.R., R.B. i jego żony Z. B., L. B. i jego żony M. B., M.B. i jego żony M. B., J.B. i jego żony G.B..
Grunty orne oznaczone są symbolem "RVI", rowy - symbolem "W" oraz lasy i grunty leśne - symbolem LsV.
W związku z tym, iż przedmiotem opodatkowania objęte zostały użytki rolne oraz las - w ocenie Kolegium - organ podatkowy I instancji prawidłowo, zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 6c ustawy o podatku rolnym, wysokość należnego zobowiązania podatkowego ustalił w formie łącznego zobowiązania pieniężnego w jednej decyzji.