Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 września 2017 r. sprawy ze skargi K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (organ), po rozpatrzeniu odwołania firma A w całości uchylił decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] listopada 2016 r. (organ I instancji) orzekającą o odpowiedzialności podatkowej spółki jako płatnika za zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych dywidend: za kwiecień 2012 r. - [...] zł, za czerwiec 2012 r. - [...] zł, za październik 2012 r. - [...] zł, za maj 2013 r. - [...] zł, za czerwiec 2013 r. - [...] zł i za lipiec 2013 r. - [...] zł. Jednocześnie organ orzekł o odpowiedzialności podatkowej spółki jako płatnika za niepobrany i niewpłacony podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu dywidend w wysokościach wymienionych wyżej.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt przedstawionych przez organ wynika, że postanowieniem z dnia [...] września 2016 r. (k.124 t. I akt podatkowych) organ I instancji wszczął wobec spółki postępowanie podatkowe w przedmiocie jej odpowiedzialności jako płatnika za zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłat dokonanych w kwietniu, w czerwcu i w październiku 2012 r. oraz w maju, w czerwcu i w lipcu 2013 r. Jak wykazała kontrola podatkowa, dotycząca prawidłowości rozliczania przez spółkę podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2012 i 2013, wypłacając dywidendy dwóm wspólnikom - osobom fizycznym, spółka nie wywiązała się z obowiązku pobierania i wpłacania właściwemu organowi podatkowemu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Odnosząc się do argumentów spółki, organ I instancji wyjaśnił, że jej wspólnik R. C. nie legitymował się certyfikatem rezydencji. W związku z tym spółka jako płatnik miała obowiązek odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaconych mu dywidend według stawki podatkowej w wysokości 19%. Organ I instancji zaznaczył także, że spółka nie kwestionowała spoczywającego na niej obowiązku zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wobec wypłaty dywidend drugiemu ze wspólników - W. H. oraz faktu niewywiązania się z tego obowiązku.
Rozpatrując sprawę w instancji odwoławczej, organ przypomniał brzmienie art. 3 ust. 2a, art. 29 ust. 1 i ust. 2, art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2010.51.307 ze zm., Dz.U.2012.361 ze zm. w brzmieniu dla analizowanych lat podatkowych - ustawa o PIT). W tym stanie prawnym argumentował, że w przypadku braku certyfikatu rezydencji dywidendy wypłacone wspólnikowi podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według ustawy o PIT, a więc zgodnie z art. 30a tej ustawy, przy zastosowaniu 19% stawki podatkowej. Dla przyjęcia rozwiązań określonych w umowie międzynarodowej nie jest wystarczający sam fakt posiadania przez podatnika rezydencji podatkowej w kraju, z którym Polskę łączy umowa wykluczająca podwójne opodatkowanie, ale podatnik musi legitymować się certyfikatem rezydencji. Jeśli natomiast spółka nie ma certyfikatu rezydencji od wspólnika, wówczas ma obowiązek odprowadzić właściwemu organowi podatkowemu podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaconych mu dywidend, zgodnie z regulacjami ustawy o PIT.