Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz (spr.), Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant st. ref. Marta Ścibor, po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. Ż. i T.Ż. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. - oddalić skargę M. Ż.

Uzasadnienie strona 1/2

Uzasadnienie.

Jak wynika z akt sprawy, w dniu [...] sierpnia 2001 roku Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny wystawiła tytuł wykonawczy obejmujący składki na ubezpieczenie społeczne rolników w kwocie zł.2102,20 oraz odsetki od tej należności w kwocie zł.4776,20 i wskazujący jako zobowiązanych T. i M. Ż.

Powyższy tytułu skierowany został do egzekucji administracyjnej i oznaczony numerem [...].

Zawiadomieniem z dnia 31 stycznia 2002 roku organ egzekucyjny zawiadomił Zakład Ubezpieczeń Społecznych o zajęciu świadczenia pieniężnego wypłacanego przez tę instytucję M. Ż. i wezwał ZUS do realizacji zajęcia.

Zawiadomienie o zajęciu doręczone również zostało zobowiązanej M. Ż., której równocześnie doręczono odpis tytułu wykonawczego /vide: potwierdzenie odbioru z datą odbioru korespondencji - 4 lutego 2002 roku; uwaga: akta sprawy nie posiadają numeracji kart/.

Pismem z dnia 5 lutego 2002 roku M. Ż. wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2003 roku, Nr [...], organ egzekucyjny odmówił uwzględnienia zgłoszonych zarzutów, zaś Dyrektor Izby Skarbowej po rozpoznaniu zażalenia M. Ż., postanowieniem z dnia [...] lipca 2003 roku, Nr [...], postanowienie organu I instancji utrzymał w mocy. Oba postanowienia skierowane zostały do M.Ż.

Na wymienione postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lipca 2003 roku, Nr [...], skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy wnieśli w dniu 18 sierpnia 2003 roku zarówno M. Ż., jak i T. Ż.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wyjaśnić należy, że zgodnie z art.3 i art.106 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz.1271/ z dniem 1 stycznia 2004 roku utraciła moc ustawa z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz. U. Nr 74, poz.368 z późn. zm./ i przestały funkcjonować ośrodki zamiejscowe tego Sądu, a w ich miejsce powstały wojewódzkie sądy administracyjne /art.85 powołanej ustawy/.

Stosownie do art.97 § 1 powołanej ustawy sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 roku i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wobec tego sprawa niniejsza podlega rozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, będący sądem właściwym zgodnie z art.13 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz.1270/.

Z art. 50 wymienionej ustawy procesowej, analogicznie zresztą jak z art.33 ust.2 obowiązującej w dacie wniesienia skargi ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, wynika, że uprawnionym do wniesienia skargi jest, w szczególności, każdy, kto ma w tym interes prawny /także prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, w określonych warunkach organizacja społeczna oraz inne podmioty, którym ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi/

Strona 1/2