Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie uchwały Rady Powiatu z dnia [...] Nr [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, WSA Wiesława Achrymowicz (spr.), Protokolant Asystent sędziego Karolina Orłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 lutego 2007r. sprawy ze skargi Powiatu na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchwały Rady Powiatu z dnia [...] Nr [...] oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

I SA/Lu 64/07

Uzasadnienie

1. Wojewoda na podstawie art. 79 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm./ rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] stwierdził nieważność uchwały Rady Powiatu z dnia[...]Nr [...] w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności, w części obejmującej postanowienia:

- § 2 ust. 1 w brzmieniu: "(...), gdy: 1) dłużnik będący osobą fizyczną zmarł nie pozostawiając spadkobierców odpowiadających za zobowiązania, a nie można ściągnąć należności z masy spadkowej, 2) dłużnik nie będący osobą fizyczną uległ likwidacji lub upadłości, a nie ma następców prawnych lub osób odpowiadających za jego zobowiązania i nie można ściągnąć należności z majątku likwidacyjnego lub masy upadłości, 3) nie można ustalić dłużnika lub miejsca jego pobytu, 4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w toku postępowania mającego na celu dochodzenie należności nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne, 5) jest uzasadnione szczególnie ważnymi względami społecznymi lub gospodarczymi, 6) ściągnięcie należności zagraża interesom dłużnika, zwłaszcza egzystencji jego lub rodziny albo dalszemu funkcjonowaniu.";

- w § 2 ust. 2 wyrazy w brzmieniu: ,,(...) pkt 1- 5" i ,,(...), a z przyczyn wymienionych w ustępie 1 pkt 6 wyłącznie na wniosek dłużnika".

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewoda argumentował, że Rada Powiatu przekroczyła zakres ustawowego upoważnienia zawartego w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych /Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm./. Przepis art. 43 ust. 1 tej ustawy stanowi, że w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub ważnym interesem publicznym należności pieniężne, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, przypadające jednostce samorządu terytorialnego lub jej jednostkom organizacyjnym mogą być umarzane, a ich spłata odraczana lub rozkładana na raty, na zasadach określonych przez organ stanowiący. Natomiast art. 43 ust. 2 tej ustawy stanowi, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określi szczegółowe zasady i tryb udzielania ulg, o których mowa w ust. 1 oraz wskaże organ lub osobę do tego uprawnioną.

Wojewoda z treści art. 43 ust. 1 i 2 ustawy o finansach publicznych wyprowadził stanowisko, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego ma kompetencje wyłącznie do ustalenia szczegółowych zasad i trybu postępowania w toku załatwiania spraw związanych z umarzaniem, odraczaniem lub rozkładaniem na raty spłaty wymienionych należności pieniężnych, a nie do ustalania przesłanek uzasadniających zastosowanie ulgi.

Wojewoda wskazał, że przesłanki umorzenia, odroczenia lub rozłożenia na raty należności przypadających jednostce samorządu terytorialnego lub jej jednostkom organizacyjnym zostały ustawowo określone w art. 43 ust. 1 ustawy o finansach publicznych. Tymi przesłankami są: ważny interes dłużnika, interes publiczny. Ocena czy w konkretnych okolicznościach zachodzą te przesłanki należy wyłącznie do wskazanego w uchwale organu lub osoby uprawnionej do rozstrzygania w tych sprawach, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego.

Strona 1/6