Czynność przekazania zakupionego towaru na potrzeby reprezentacji i reklamy została w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zrównana ze sprzedażą towarów. Podatnik decyduje o przekazaniu towarów na potrzeby reprezentacji i wówczas zobowiązany jest uiścić należny podatek VAT od tej czynności.
Obowiązek podatkowy określony w przepisie art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy nie był uzależniony ani od rodzaju towarów przeznaczonych na cele reprezentacyjne ani też od formy w jakiej czynność przekazania była realizowana. Niezależny był również od ilości towaru przekazanego na cele reprezentacji.
Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w L., po rozpoznaniu odwołania Bożeny T. utrzymała w mocy decyzję Trzeciego Urzędu Skarbowego w L. z dnia 16 grudnia 1996 r. zmieniającą rozliczenie podatku od towarów i usług za miesiące lipiec-grudzień 1993 r.
W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa wyjaśniła, że przyczyną decyzyjnej ingerencji w rozliczenie podatku za poszczególne miesiące było nieodprowadzenie podatku VAT w kwocie 65,50 zł od czynności przekazania na cele reprezentacji i reklamy 15 butelek koniaku o wartości netto 297,80 zł. W ocenie Izby przekazanie koniaku na cele reprezentacji w formie poczęstunku na terenie firmy podlegało, na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, opodatkowaniu, gdyż koszty związane z przyjmowaniem kontrahentów są typowymi kosztami reprezentacji i reklamy, a poczęstunek w trakcie negocjacji jest typowym przekazaniem towarów na te cele. Wskazany przepis określa, że każde przekazanie towarów na te cele, bez względu na formę, czy przez wręczenie upominku, czy wypicie koniaku, jest przekazaniem tego towaru na cele reprezentacji i reklamy podlegającym opodatkowaniu.
Izba Skarbowa nie zgodziła się ze stanowiskiem zaprezentowanym w odwołaniu, że przekazanie towaru na cele reprezentacji w formie poczęstunku podlega opodatkowaniu dopiero od 1.04.1997 r. czyli po nowelizacji art. 2 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy poprzez dodanie wyrazów "lub zużycie" oraz interpretacją pisma Ministerstwa Finansów z dnia 27 października 1993 r. nr PP-1-7207-547/93/SK mającego według podatniczki wskazywać, że przekazanie napojów do spożycia na terenie zakładu nie podlega opodatkowaniu. Zdaniem Izby pismo Ministerstwa dotyczy przekazania towarów pracownikom, jeżeli obowiązek wydania wynika z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, natomiast przekazanie towarów w formie poczęstunku dla kontrahentów czyli na cele reprezentacji opodatkowaniu podlegało.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Bożena T. nie precyzując wniosków wskazała, że poczęstowanie kontrahenta kieliszkiem koniaku nie było czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 1.04.1997 r. Zmiana treści przepisu nie pozwala, zdaniem skarżącej, na utożsamianie pojęć "przekazanie" i "zużycie", stąd przed nowelizacją przepis ten nie obejmował opodatkowaniem czynności zużycia towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy. Skarżąca wskazała również, że koniaki zakupione zostały w ramach kosztów reprezentacji i reklamy objętych limitem określonym w przepisach dotyczących podatku dochodowego.
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa w L. wniosła o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja zgodna jest z prawem, a w szczególności z art. 2 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.
W sprawie bezspornym pozostawało, że zakupiony w lipcu i sierpniu 1993 r. koniak przeznaczony został na potrzeby reprezentacji, a jego zakup ujęty został jako koszt reprezentacji zmniejszający przychody hurtowni prowadzonej przez skarżącą.