Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski,, sędzia WSA Jolanta Strumiłło, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 lipca 2019r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2015 r. oddala skargę
I SA/Ol 336/19
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania M. W. (zwanej dalej: "stroną", "skarżącą"), utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta (dalej: "organ I instancji") z "[...]" w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2015r.
Jak wynika z decyzji organu I instancji, ustalił on stronie i Z. B. podatek od nieruchomości za 2015r. w wysokości 708 zł. Do podstawy opodatkowania przyjął budynek rekreacyjny o powierzchni 30,64 m2 oraz grunty rekreacyjne o powierzchni 1000 m2. Decyzja została doręczona "[...]".
W odwołaniu od tej decyzji strona wskazała, że do końca października 2013r. przedmiotowa działka w ewidencji gruntów i budynków była gruntami rolnymi, a budynek nie miał założonej kartoteki. Od listopada 2013r. oznaczenie tej działki zmieniono na "Bi" (budowlane inne) i założono kartotekę budynku - pozostałe budynki niemieszkalne. Według organu "Bi" oznacza tereny rekreacyjne. Teren ten nie spełnia warunków terenu rekreacyjnego i nie może nim być. Tereny rekreacyjne oznaczone są "Bz". Budynek nie został zakwalifikowany jako domek rekreacyjny.
W motywach zaskarżonej decyzji, Kolegium powołało art.2 ust.1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1445, dalej jako "u.p.o.l."), według stanu prawnego obowiązującego w 2015r. i stwierdziło, że podstawę wymiaru podatków stanowi ewidencja gruntów i budynków (art.21 ust.1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne - Dz.U. z 2017r., poz.2101).
Kolegium wskazało, że z zawiadomienia o zmianie danych w ewidencji gruntów i budynków z 23 października 2013r. wynika, że strona i Z.B. są właścicielami działki gruntu nr "[...]" o powierzchni 0,1000 ha, "[...]". Do zmiany klasyfikacji działka była oznaczona jako grunty rolne (R IVa i R V). Klasyfikację tę zmieniono na inne tereny zabudowane - "Bi". Działka jest zabudowana budynkiem, którego funkcję w ewidencji wskazano jako inna. Składając, 2 kwietnia 2015r., korektę informacji w sprawie podatku od nieruchomości, Z.B. wykazał powierzchnię gruntów rekreacyjnych i letniskowych oraz budynku rekreacyjnego i letniskowego, powołując się na zakończenie budowy budynku letniskowego.
SKO stwierdziło, że sklasyfikowanie w ewidencji gruntów i budynków budynku jako innego, nie pozbawia go możliwości pełnienia funkcji rekreacyjnej. Również grunt sklasyfikowany jako inne tereny zabudowane (Bi), który będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, co do zasady stawką jak za grunty pozostałe, jeżeli pełni funkcję rekreacyjną, może być opodatkowany stawką dla tego rodzaju gruntów. Podkreśliło, że jeden z podatników, składając korektę informacji na podatek od nieruchomości i podatek rolny, w uzasadnieniu wyjaśnił, że zakończono budowę budynku rekreacyjnego. Wskazując dane dotyczące przedmiotów opodatkowania wskazał grunty rekreacyjne i budynek rekreacyjny.
Kolegium wskazało, że w uchwale nr XL/252/2014 z dnia 28 października 2014r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości Rada Miejska w Pasymiu, określając w §1 pkt 1 ppkt 2 lit.e, obowiązujące na terenie Gminy Pasym stawki podatku od nieruchomości od budynków pozostałych, wyodrębniła stawkę 7,77 zł od 1m2 powierzchni użytkowej dla budynków rekreacyjnych i letniskowych. W §1 pkt 1 ppkt 1 lit.c wymienionej uchwały, określono stawkę właściwą dla gruntów pozostałych, wydzielając stawkę dla gruntów przeznaczonych na cele rekreacyjne i letniskowe - 0,47 zł od 1m2 powierzchni.