Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Grzegorz Gocki Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 lipca 2010r. sprawy ze skargi S. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 28 stycznia 2010r., nr SKO.I/40/2392/2009/eg w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od upomnienia w sprawie zaległości w podatku od nieruchomości za okres od marca do czerwca 2009 r. oddala skargę
Wójt Gminy T. pismem z dnia 12 października 2009r. - upomnienie nr [...] działając na podstawie art. 15 §1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. u z 2005r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.)[u.p.e.a.] wezwał skarżącego S. D. do uregulowania należności oznaczonych jako: podatek od nieruchomości część III/09, IV/09, V/09, VI/09 w łącznej kwocie 99,30zł. Upomnienie zostało doręczone w dniu 13 października 2009r. do rąk M. D.
Skarżący pismem z dnia 19 października 2009r. wniósł odwołanie od powyższego upomnienia kierując je za pośrednictwem Wójta Gminy T. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu. Odwołanie oparł o treść art. 127 §1 Kpa i wniósł o uchylenie upomnienia jako niezgodnego z prawem. Skarżący zarzucił brak wszczęcia postępowania administracyjnego, zgodnie z przepisami prawa - jak podał. Oświadczył, że "z tak określonego upomnienia nie jest zadowolony, co wyczerpuje treść art. 128 Kpa".
SKO w Opolu postanowieniem z dnia 28 stycznia 2009r. stwierdziło niedopuszczalność wniesionego przez skarżącego odwołania.
W uzasadnieniu podano, że upomnienie jest wezwaniem do zapłaty zaległej należności - §3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 137, poz. 1541 ze zm.). Nie zawiera ono żadnego rozstrzygnięcia i jest pierwszą czynnością postępowania egzekucyjnego. Poza tym na podstawie art. 17 §1 u.p.e.a. wydawane w tym postępowaniu są rozstrzygnięcia mają formę postanowienia, w sytuacjach gdy ustawa to przewiduje. Natomiast nie występują tam decyzje. W związku z tym niedopuszczalność odwołania stwierdzono na podstawie art. 134 Kpa albowiem nie istnieje przedmiot zaskarżenia. Na upomnienie nie służy żaden środek zaskarżenia.
Skarżący powyższe postanowienie zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu i wniósł o jego uchylenie w całości. Zarzucił, że zostało ono wydane z naruszeniem przepisów prawa. W jego ocenie organ odwoławczy uznał, że przyczyną niedopuszczalności odwołania jest nieistnienie w sensie prawnym przedmiotu zaskarżenia. Skarżący nie podzielił tego stanowiska. Obowiązkiem organu było dokładne ustalenie treści żądania strony. Skarżący podniósł, że jeśli organ, do którego zgłoszony został wniosek w sprawie zarzutów egzekucyjnych miał wątpliwości, co do tego, czego dotyczy wniosek, to konieczne było wyjaśnienie żądania strony.
SKO w Opolu w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. Zdaniem SKO nie ma znaczenia w sprawie, jaką nazwę skarżący nadał środkowi zaskarżenia wniesionemu przeciwko upomnieniu. Treść i zakres żądania wynikające z tego środka były dla organu jednoznaczne. Uznał on jego niedopuszczalność ponieważ upomnienie nie jest aktem władczym i nie przysługuje od niego środek zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 1 §1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) w związku z art. 1 i 3 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 Nr 153, poz. 1270 ze zm.) [p.p.s.a], sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę organów administracji publicznej. Kontrola, o której mowa, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, że badaniu w postępowaniu sądowo - administracyjnym podlega prawidłowość zastosowania przepisów prawa w odniesieniu do istniejącego w sprawie stanu faktycznego oraz trafność wykładni tych przepisów. Stosownie do przepisu art.145 §1 pkt 1 p.p.s.a, sąd uchyla decyzję, gdy stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź gdy stwierdzi naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a także, gdy stwierdzi naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego.