Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wójcik Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska (spr.) Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 listopada 2011r. sprawy ze skargi A S.A. w [...] na interpretację indywidualną Burmistrza Ujazdu z dnia 16 maja 2011r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę
Skarżąca A S.A., wnioskiem z dnia 2 lutego 2011 r., zwróciła się do Burmistrza U. o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości stacji zgazowania skroplonego gazu ziemnego.
We wniosku wskazano, że podatnik jest właścicielem stacji zgazowania skroplonego gazu ziemnego LNG. Stacje te składają się ze zbiorników służących do magazynowania skroplonego metanu, parownicy atmosferycznej, armatury odcinającej wraz z zabezpieczeniami, stacji redukcyjnej wraz z kotłownią, nawanialni kontaktowej, gazociągów wylotowych, stacji pomiarowej, gazociągu średniego ciśnienia, sztycy przyłączeniowej, wolno stojącej szafki redukcyjnej. Stacja redukcyjna, zbiorniki i parownice są posadowione na fundamentach. Fundamenty pod urządzenia techniczne (zbiorniki magazynowe, parownice, stacje redukcyjne, nawanianie czy stację pomiarową), wykonane są z reguły z bloczków betonowych związanych zaprawą cementowo - wapienną.
W związku z powyższym zadano pytanie: Jaka jest podstawa opodatkowania w podatku od nieruchomości w przypadku opodatkowania stacji zgazowania skroplonego gazu ziemnego LNG?
Zdaniem wnioskodawcy, jako budowlę zakwalifikować należy fundamenty, na których osadzone są urządzenia techniczne. To ich wartość stanowi podstawę opodatkowania w podatku od nieruchomości. Zgodnie z ustawą z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm.), dalej u.p.o.l., opodatkowane podatkiem od nieruchomości są m.in. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l). Według art. 1a ust. 1 pkt 2 tej ustawy budowla to "obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem." Definiując budowle, prawodawca odwołuje się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm) - zwana dalej - p.b. Przepis art. 3 pkt 1 p.b. stwierdza, że obiekt budowlany to: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi; budowla stanowiąca całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami; obiekt małej architektury.
Zgodnie zatem z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. w związku z art. 3 pkt 1 p.b., przez budowlę rozumieć należy obiekt stanowiący całość techniczno -użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Pojęcia "instalacje i urządzenia" nie zostały zdefiniowane. Tak sformułowana definicja podkreśla, iż aby można było mówić o budowli musi ona stanowić całość użytkową. Przykładowe wyliczenie obiektów, które są budowlami, prawodawca zawarł w art. 3 pkt 3 p.b. Tu także ustawodawca stwierdza, iż budowla zaistnieje tylko wtedy, gdy poszczególne jej części stanowić będą całość użytkową. Przez sam fakt połączenia urządzeń nie można stwierdzić, że powstaje budowla. Potrzebny jest również związek techniczny, czyli fizyczne i trwałe związanie urządzenia z budowlą. Sam związek funkcjonalny jest niewystarczający, aby stwierdzić, iż mamy do czynienia z budowlą. Niezbędnym jest techniczna trwałość połączenia poszczególnych części. Wynika z tego, iż w każdym przypadku, gdy jakiekolwiek urządzenie techniczne nie jest trwale połączone z fundamentem, gdy np. może być wymieniane, nie będzie można uznać całości za budowlę. Opodatkowaniu podlegać będzie wyłącznie fundament.