Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Grzegorz Panek, Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska /spr./, Asesor WSA Jacek Boratyn, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 listopada 2019 r. sprawy ze skargi J.R. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę. 2) zarządza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na rzecz skarżącego J.R. zwrot kwoty 100 (sto) złotych tytułem nienależnie uiszczonego wpisu od skargi.
Przedmiotem skargi J. R. było postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z [...] lipca 2019 r. nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] stycznia 2019 r. nr [...] o odmowie umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Z przedstawionych Sądowi akt sprawy i zaskarżonych postanowień wynika, że J. R. zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o umorzenie postępowania egzekucyjnego w administracji prowadzonego przeciwko niemu na podstawie licznych tytułów egzekucyjnych, z powodu wygaśnięcia egzekwowanego obowiązku na skutek upływu terminu przedawnienia. Powołał się przy tym na przepisy Ordynacji podatkowej regulujących bieg i przerwanie terminu przedawnienia, w tym art. 70 § 4 Ordynacji podatkowej. Podniósł, że skuteczność prowadzonych postępowań z 2009 r. ustała w związku z zamknięciem rachunku bankowego w dniu 27 grudnia 2010 r., a z dniem 1 stycznia 2017 r. upłynął termin przedawnienia wynoszący, na mocy ustawy nowelizującej z 2011 r., lat 5.
Odmawiając uwzględnienia zgłoszonego żądania Zakład podał, że przesłanki umorzenia postępowania egzekucyjnego unormowane zostały w art. 59 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej określana skrótem: "u.p.e.a.", aktualny tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 1438). Wygaśnięcie obowiązku, jako podstawa umorzenia, wymienione zostało w punkcie 2 tego paragrafu. Zasady biegu terminu przedawnienia określone zostały w art. 24 pkt 5b ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej określanej skrótem "u.s.u.s."; tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 300). Zgodnie z nim, bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony od dnia podjęcia pierwszej czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności z tytułu składek, o której dłużnik został zawiadomiony, do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego. Sposób obliczania terminu przedawnienia został również określony w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378), zgodnie z którym do biegu terminu przedawnienia, który rozpoczął się przed 1 stycznia 2012 r., należało stosować przepisy w brzmieniu nadanym tą ustawą, z tym że bieg terminu przedawnienia rozpoczynał się od dnia 1 stycznia 2012 r.
Mając na względzie powyższe organ podał, że należności z tytułu składek za lata 2002-06 przedawniłyby się w latach 2012-16, ponieważ obowiązywał je 10-letni termin przedawnienia, natomiast zaległości za lata 2007-08 przedawniłyby się z dniem 1 stycznia 2017 r.
Organ wyjaśnił, że tytuły o nr [...], [...], [...], [...], [...], [...] zostały doręczone zobowiązanemu 20 maja 2003 r., a tytuły o nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] doręczono mu 31 lipca 2009 r. Na ich podstawie doszło do zajęcia rachunków bankowych zobowiązanego w Kredyt Banku. Bieg terminu przedawnienia uległ zawieszeniu od dnia podjęcia czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności, o której został powiadomiony, do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego. Na podstawie zgromadzonych dowodów nie można było stwierdzić, że doszło do przedawnienia należności objętych ww. tytułami wykonawczymi. Brak było zatem podstaw do umorzenia postępowania z tej przyczyny.