Sprawa ze skargi na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie: WSA Iwona Kosińska WSA Marta Kołtun-Kulik (spr.) Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi P. [...] S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] maja 2011 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania P. [...] S.A. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2010 r., nr [...], znak: [...], stwierdzającej nabycie przez Gminę K. z dniem 27 maja 1990 r., z mocy prawa, nieodpłatnie, własności nieruchomości położonej w jednostce ewidencyjnej [...], obręb [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, uregulowanej w księdze wieczystej Nr [...] - utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

Zaskarżona decyzja Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne.

Decyzją z dnia [...] września 2010 r., nr [...], znak: [...] Wojewoda [...], działając na podstawie art. 18 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm., powoływana dalej jako "ustawa komunalizacyjna"), stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. przez Gminę K., prawa własności przedmiotowej nieruchomości.

W uzasadnieniu organ wskazał, że nieruchomość ta w dniu 27 maja 1990 r. należała do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego i nie pozostawała w zarządzie przedsiębiorstwa państwowego P. [...]. Powyższe organ ustalił m.in. na podstawie pisma P. [...] S.A. oddział Gospodarowania Nieruchomościami w K. z dnia 17 września 2008 r., nr [...], pisma Naczelnika Wydziału Geodezji, Kartografii i Gospodarki Nieruchomościami Starostwa Powiatowego w O. z dnia 1 września 2008 r., nr [...], pisma Burmistrza Gminy K. z dnia 17 września 2008 r., nr [...] (brak dokumentów potwierdzających prawo zarządu P. [...]); pisma Archiwum Akt Nowych z dnia 31 sierpnia 2007 r., nr [...] (brak dokumentów potwierdzających przekazanie spornej nieruchomości P. [...] w użytkowanie lub zarząd).

Odnosząc się do stanowiska Burmistrza Gminy K. wyrażonego w piśmie z dnia 29 kwietnia 2010 r., iż Gmina nie występowała z wnioskiem o stwierdzenie prawa własności na jej rzecz działek nr [...], Wojewoda wyjaśnił, że do dnia 31 grudnia 2005 r. postępowania prowadzone w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy komunalizacyjnej wszczynane były wyłącznie na wniosek gminy. Natomiast od 1 stycznia 2006 r., stosownie do art. 17a, wszczynane są z urzędu w każdym przypadku, gdy zachodzi prawdopodobieństwo, że nieruchomość z dniem 27 maja 1990 r. stała się własnością gminy.

Na skutek odwołania P. [...] S.A., Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2010 r. W uzasadnieniu Komisja stwierdziła, że skarżący nie legitymował się tytułem prawnym do przedmiotowej nieruchomości w postaci prawa użytkowania lub zarządu, który eliminowałby komunalizację przedmiotowego mienia z mocy samego prawa. Organ odwoławczy wskazał, że według art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22, poz. 99) państwowe jednostki organizacyjne uzyskiwały grunty państwowe w zarząd na podstawie decyzji terenowego organu administracji państwowej albo na podstawie zawartej, za zezwoleniem tego organu, umowy o przekazaniu nieruchomości między państwowymi jednostkami organizacyjnymi, bądź umowy o nabyciu nieruchomości.

Strona 1/6