Sprawa ze skargi J. G. i W. G. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt I SAB/Wa 112/15
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Dorota Apostolidis WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi J. G. i W. G. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 112/15 1. wymierza Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 3.000 (trzy tysiące) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałej części; 4. zasądza od Prezydenta W. solidarnie na rzecz J. G. i W. G. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

J. G. i W. G. pismem z 30 maja 2017r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 112/15.

Wyrokiem tym Sąd zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku o ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...], oznaczoną nr hip. [...], w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt 1 wyroku) oraz stwierdził, że bezczynność Prezydenta W. miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2 wyroku).

Skarżący w złożonej skardze wnieśli o wymierzenie organowi grzywny, z tytułu niewykonania wyroku oraz o przyznanie na ich rzecz sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a. Ponadto, wnieśli o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wskazali, że prawomocnym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 112/15 Sąd zobowiązał organ do rozpoznania wniosku o odszkodowanie za przedmiotową nieruchomość, w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem.

Prawomocny wyrok wraz z aktami sprawy został przekazany Prezydentowi W. w dniu 15 lipca 2015 r., a zatem termin do wydania rozstrzygnięcia w sprawie upłynął w dniu 15 września 2015 r. Pomimo upływu terminu wyznaczonego przez Sąd organ nie podjął stosownych czynności w celu zakończenia niniejszej sprawy.

Z tego względu, pismem z 23 listopada 2015 r. skarżący wezwali Prezydenta W. do wykonania wyroku.

Z powodu dalszej bezczynności organu, skarżący wnieśli skargę na Prezydenta W. w przedmiocie niewykonania wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 r. wraz z wnioskiem o ukaranie organu grzywną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 24 sierpnia 2016r., sygn. akt I SA/Wa 562/16 wymierzył organowi grzywnę 1000 zł oraz stwierdził, że bezczynność Prezydenta W. w wykonaniu wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Pismem z 18 maja 2017 r. skarżący po raz kolejny wezwali organ do wykonania wyroku Sądu z 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 112/15.

Wskazali, że pomimo upływu ponad dwóch lat od wyznaczonego przez Sąd terminu i ukarania organu grzywną, Prezydent W. nadal nie wykonał wyroku Sądu z 23 kwietnia 2015 r. i nie rozpoznał wniosku o odszkodowanie.

Odpowiadając na skargę Prezydent W. wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że przedmiotowa nieruchomość została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279). Wskazał, że opóźnienia w rozpatrywaniu spraw są spowodowane między innymi bardzo dużą ilością wpływającej korespondencji w sprawach odszkodowawczych za nieruchomości objęte działaniem dekretu. Waga tych spraw, stopień ich skomplikowania oraz złożoność okoliczności, które powinny być ustalone w toku tych postępowań, nie pozwalają na dotrzymanie ustawowych terminów przewidzianych na ich rozpatrzenie. Zaznaczył, że o kolejności rozpatrzenia spraw nie może decydować tylko aktywność procesowa strony i ilość składanych skarg, tym bardziej, iż wniosek skarżących jest relatywnie nowy w stosunku do innych wniosków o odszkodowanie oczekujących na rozpatrzenie.

Strona 1/3