Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie WSA Dariusz Chaciński WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant Anna Traczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2010 r. sprawy ze skargi S. B. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...], obie w części dotyczącej odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. [...] ha, z obrębu ewidencyjnego [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja, w części opisanej w pkt 1 nie podlega wykonaniu; 3. oddala skargę w pozostałej części.
Minister Infrastruktury, po rozpoznaniu wniosku S. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...], stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...] w pkt 2 dotyczącym ustalenia wysokości odszkodowania w kwocie [...] zł za wywłaszczoną nieruchomość położoną w W., obręb [...], oznaczoną jako działka nr [...] o pow. [...] ha, a w pozostałej części odmawiającą stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Burmistrz Miasta i Gminy W. decyzją z dnia [...] lutego 2002 r., znak: [...] ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na przebudowie drogi krajowej nr [...], w tym dla części działki oznaczonej nr [...], położonej w obrębie [...].
Na wniosek Generalnego Dyn3ktora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 18 lipca 2003 r. Wojewoda [...] pismem z dnia 4 sierpnia 2003 r. zawiadomił strony o wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego wobec części nieruchomości, oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...], orzekł w pkt 1 o wywłaszczeniu nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha, stanowiącej własność S. B. oraz w pkt 2 ustalił odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia (pkt 2). Decyzja ta stała się ostateczna.
Pismem z dnia 22 lipca 2008 r., uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2008 r., S. B. wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...].
Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. w pkt 2, dotyczącym ustalenia wysokości odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość w kwocie [...] zł, a w pozostałej części odmówił stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji.
Pismem z dnia 18 maja 2009 r. S. B. złożył do Ministra Infrastruktury wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, wskazując na brak podstaw do częściowego stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej, nienależyte uzasadnienie decyzji oraz przyjęcie przez Ministra Infrastruktury częściowej wadliwości decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. przy braku wskazania na rażące naruszenie prawa.
Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że stwierdzenie nieważności decyzji jest wyjątkiem od ogólnej zasady trwałości decyzji wynikającej z art. 16 Kpa i bezwzględnie wymaga bezspornego ustalenia, że decyzja ta dotknięta jest jedną z wad wynikających z art. 156 § 1 Kpa. Przepis ten w pkt 2 nakłada na organ administracji publicznej obowiązek stwierdzenia nieważności decyzji wydanej bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Organ zauważył, że w postępowaniu o stwierdzenie nieważności bierze się pod uwagę stan faktyczny i prawny z dnia wydania badanej decyzji, a zatem żadna z przyczyn nieważności nie może powstać po wydaniu decyzji przez organ administracyjny.