Sprawa ze skargi W. I. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku WSA w Warszawie sygn. akt I SAB/Wa 22/16
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie WSA Gabriela Nowak (spr.) WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2018 r. sprawy ze skargi W. I. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2016 r. sygn. akt I SAB/Wa 22/16 1. wymierza Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałej części; 4. zasądza od Prezydenta W. na rzecz W. I. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

W. I. (dalej jako "skarżący") pismem z 12 września 2017 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 18 marca 2016 r. sygn. akt I SAB/Wa 22/16, mocą którego Sąd uwzględnił jego skargę na bezczynność Prezydenta W. i zobowiązał organ do rozpatrzenia wniosku z 3 listopada 2009 r. o ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...] hip. [...] oraz ul. [...] hip. [...], w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem. W uzasadnieniu skargi wskazano, że mimo upływu terminu załatwienia sprawy, organ nadal pozostaje w bezczynności. Wobec powyższego wniesiono o wymierzenie organowi grzywny, przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w kwocie 20 236,05 zł, określonej na podstawie art. 154 § 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", oraz zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i wskazał, że z uwagi na to, że zgromadzony materiał dowodowy daje podstawę do wydania decyzji, w maju 2017 r. wykonany został operat szacunkowy określający wartość rynkową gruntu objętego roszczeniem, natomiast Biuro Spraw Dekretowych przygotowuje obecnie projekt decyzji merytorycznej rozstrzygającej wniosek o odszkodowanie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona.

Zgodnie z art. 154 § 1 P.p.s.a. w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Z powołanego art. 154 § 1 P.p.s.a. wynikają zatem dwie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie, aby sąd administracyjny mógł organowi administracji publicznej wymierzyć grzywnę. Po pierwsze, organ musi pozostawać w bezczynności po wyroku uwzględniającym skargę na podstawie art. 149 P.p.s.a. i zobowiązującym organ do wydania w określonym terminie stosownego aktu lub dokonania czynności. Po drugie, strona przed wniesieniem skargi musi wystąpić do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania wyroku. W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie obie ww. przesłanki zostały spełnione.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika bowiem, że wyrokiem z 18 marca 2016 r. sygn. akt I SAB/Wa 22/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę W. I. na bezczynność Prezydenta W. i zobowiązał organ do rozpatrzenia wniosku z 3 listopada 2009 r. o ustalenie odszkodowania za przedmiotową nieruchomość, w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem.

Zaznaczyć przy tym należy, że kwestię terminu załatwienia sprawy po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu reguluje art. 286 § 2 P.p.s.a., zgodnie z którym termin do załatwienia sprawy przez organ administracji określony w przepisach prawa lub wyznaczony przez sąd liczy się od dnia doręczenia akt organowi.

Strona 1/3