Niezrozumiałym jest również twierdzenie skarżącego B. M., że o rażącym naruszeniu prawa stanowi wskazanie w treści kontrolowanej decyzji, że przejmowana była opuszczona nieruchomość rolna, nie zaś gospodarstwo rolne. Jak słusznie wskazał Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w odpowiedzi na skargę, ani przepisy ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym, ani też przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych, nie zawierały definicji gospodarstwa rolnego, a w konsekwencji organ pojęcia te w treści decyzji stosował zamiennie. Również z twierdzeń skarżących wynika, że przedmiotowa nieruchomość w całości wydzierżawiona była przez B. M. na rzecz S. C., który grunty te użytkował jako gospodarstwo rolne.
Zdaniem Sądu, bez wpływu na prawidłowość wydanej w dniu [...] stycznia 1970 r. decyzji, pozostaje również podnoszona w skardze okoliczność, że po przejęciu przedmiotowego gospodarstwa przez Skarb państwa, ten sam dzierżawca kontynuował gospodarowanie gruntami. Powyższe w żaden sposób nie dowodzi, że w dacie przejęcia przedmiotowa nieruchomość rolna poddawana była właściwym zabiegom agrotechnicznym.
W ocenie Sądu, w okolicznościach niniejszej sprawy zasadnie zatem Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi uchylił na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2017 r. i odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z [...] stycznia 1970 r. uznając, że nie została ona wydana z rażącym naruszeniem przepisów stanowiących podstawę jej wydania, w szczególności art. 2 ustawy. W sprawie brak było również podstaw do przyjęcia, aby wystąpiła którakolwiek z pozostałych przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji, określonych w art. 156 § 1 K.p.a. Reasumując Sąd doszedł do przekonania, że Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie naruszył przepisu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. oraz wskazywanych w skardze B. M. przepisów art. 7, art. 77 i art. 80 K.p.a.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem, a skargi jako bezzasadne podlegają oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302).