Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Emilia Lewandowska, Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda (spr.), Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2012 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/5

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z [...] marca 2012r, na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000, Nr 98, poz. 1071, ze zm ) dalej kpa, po rozpatrzeniu wniosku T. S.A. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury z [...] marca 2010r. stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] nr [...] z [...] lipca 1992r., sprostowanej postanowieniem nr [...] z [...] stycznia 1975r., w części dotyczącej dawnych działek nr [...], [...], [...] i [...] z nieruchomości hip. "[...]" oraz umarzającą postępowanie w pozostałej części decyzji uwłaszczeniowej z [...] lipca 1992r., uchylił w całości zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury z [...] marca 2010r. i orzekł o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] nr [...] z [...] lipca 1992r., sprostowanej postanowieniem nr [...] z [...] stycznia 1975r., w części dotyczącej dawnych działek nr [...], [...], [...] i [...] z nieruchomości hip. "[...]" oraz umorzył postępowanie w pozostałej części decyzji uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 1992r.

Decyzja Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej została oparta na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych:

Wojewoda [...] decyzją z [...] lipca 1992r. stwierdził nabycie z dniem 5 grudnia 1990 r. przez państwową jednostkę organizacyjną P. - Dyrekcję Wojewódzką w [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa, położonego w W., przy ulicy [...] o powierzchni [...] m. kw. oznaczonego na mapie sytuacyjnej dla celów prawnych nr [...] literami A-B-D-E-F-G-H-J-K-L-A oraz nieodpłatne nabycie prawa własności budynków i innych urządzeń znajdujących się na tym gruncie.

Wnioskiem z 15 czerwca 2009r. M. K., J. S., E. H. wystąpiły o stwierdzenie nieważności decyzji uwłaszczeniowej, a następnie pismem z 28 października 2009r. rozszerzyły swój wniosek o stwierdzenie nieważności także postanowienia prostującego z [...] stycznia 1995r.

Decyzją z dnia [...] marca 2010r. Minister Infrastruktury stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] nr [...] z [...] lipca 1992r., sprostowanej postanowieniem nr [...] z [...] stycznia 1975r., w części dotyczącej dawnych działek nr [...], [...], [...] i [...] z nieruchomości hip. "[...]" oraz umorzył postępowanie w pozostałej części decyzji uwłaszczeniowej z [...] lipca 1992r. Na skutek wniosku T. S.A. o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzją z [...] lipca 2010r. Minister Infrastruktury utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] marca 2010r. W wyniku skargi T. S.A. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2011r., syg. akt I SA/Wa 1917/10 uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z [...] lipca 2010r. wskazując w uzasadnieniu na konieczność dokonania oceny prawidłowości doręczenia decyzji z [...] marca 2010r. pełnomocnikowi T. S.A., a następnie skuteczność wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Postanowieniem z [...] października 2011r. Minister Infrastruktury stwierdził niedopuszczalność wniosku T. S.A. wobec jego przedwczesności spowodowanej bezskutecznością doręczenia. Wnioskiem z 28 października 2011r. T. S.A., działając przez swego pełnomocnika, zwróciła się o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej w/w decyzją Ministra Infrastruktury z [...] marca 2010r. wskazując, iż w sprawie nie miało miejsca rażące naruszenie prawa, a także że ze względu na zaistniały stan faktyczny nie jest możliwy powrót do stanu poprzedniego, a w związku z tym decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.

Strona 1/5