I SA/Wr 3948/01 WYROK W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 marca 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz Sędziowie: Sędzia NSA Janusz Zubrzycki Asesor WSA Marta Semicżek ( sprawozdawca ) Protokolant: Małgorzata Jakubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2004 roku sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości za 1996 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że decyzja wymieniona w pkt. I nie może być wykonana.
.Sygn. akt I SA/Wr 3948/01
Uzasadnienie
Opisaną na wstępie decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło w całości decyzję organu pierwszej instancji w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości położonej we W. przy ul. K. S. W. [...] za 1996 r. i ustaliło podatek od garażu w wysokości [...].
Zmienioną decyzją organ pierwszej instancji ustalił podatek od nieruchomości od obiektu nie złączonego trwale z gruntem (garaż blaszany) i gruntu we W. przy ul. K.S. W. [...], w wysokości [...] za 1996r.
Podstawą wydania decyzji było złożenie przez J. K. w dniu [...]- na wezwanie Urzędu Miasta W.-"wykazu nieruchomości".
Organ I Instancji nie wydał postanowienia o wszczęciu postępowania podatkowego ani nie wyznaczył stronie terminu do wypowiedzenia się co do zgromadzonego w sprawie materiału.
W odwołaniu od decyzji I Instancji podatniczka podnosiła, iż w latach ubiegłych nie była informowana, że użytkowany przez nią garaż jest nieruchomością. Wyjaśniła, iż przedmiotowy garaż (blaszak) nie posiada fundamentów betonowych wobec czego nie może stanowić nieruchomości rozumianej jako "stała zabudowa". Wskazała ponadto, iż została wezwana do jego usunięcia do dnia [...] Podatniczka wyraziła zaskoczenie, iż organ podatkowy zażądał zapłaty podatku po pięciu latach również za lata ubiegłe.
W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze powołało się na art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, póz. 31 z późn. zm. w brzmieniu do 31 grudnia 1996r), zgodnie z którym obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży m.in. na osobach fizycznych będących posiadaczami bez tytułu prawnego nieruchomości lub obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy. Kolegium przyjęło, że podatniczka jest posiadaczem garażu blaszanego, nie posiadającego fundamentów betonowych. Przedmiotowy garaż, na mocy powołanego wyżej przepisu, podlega zatem, jako obiekt budowlany nie złączony trwale z gruntem, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Natomiast odnośnie gruntu kolegium wywodzi, iż powołana ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie definiuje pojęcia nieruchomości dla celów podatku. W związku z powyższym, zgodnie z regułami wykładni systemowej należy posłużyć się definicją nieruchomości zawartą w art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, póz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty). Przedmiotowy
Sygn. akt I SA/Wr 3948/01 grunt nie jest zatem nieruchomością w rozumieniu kodeksu cywilnego, a jedynie jej częścią będącą w posiadaniu zależnym. Ponieważ zaś art. 2 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych do powstania obowiązku podatkowego wymaga posiadania całości, a nie części nieruchomości, Kolegium uznało, że nie prawidłowe było ustalenie podatku od gruntu.
Odnosząc się do zarzutu Podatniczki odnośnie naliczenia podatku za pięć ubiegłych lat Kolegium wywodziło, iż zgodnie z przepisem art. 68 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późniejszymi zmianami), jeżeli podatnik nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego lub w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 68 § 1, nie powstaje, pod warunkiem, że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie pięciu łat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. Z kolei przepis art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej stanowi, iż przez deklaracje rozumie się również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci, zaś zgodnie z przepisem art. 6 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych osoby fizyczne są zobowiązane składać wykaz nieruchomości w terminie czternastu dni od momentu zaistnienia okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. A ponieważ podatniczka nie złożyła wymaganego wykazu, a decyzja została doręczona przed upływem pięciu lat, powstał obowiązek podatkowy.