Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant: Straszy sekretarz sądowy Małgorzata Antoniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016r. sprawy ze skargi Q. sp. z o.o. w P. na przewlekłość Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. w przedmiocie przewlekłości postępowania kontrolnego oddala skargę
Na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] r. o wszczęciu postępowania kontrolnego, w dniu [...] r. zostało wszczęte postępowanie kontrolne wobec Q. sp. z o.o. w P. w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i październik 2014 r. Organ w toku postępowania wskazywał nowe terminy załatwienia sprawy z uwagi na prowadzone czynności dowodowe.
Pismem z dnia 30 marca 2015 r. skarżąca wniosła ponaglenie na niezakończone w terminie postępowania kontrolnego.
Postanowieniem z dnia [...] r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej uznał ponaglenie za nieuzasadnione. Organ wskazał, że przyczyny jakie podawał organ kontroli skarbowej dla uzasadnienia niemożności zakończenia postępowania kontrolnego uwzględniają okoliczności faktyczne sprawy, a czas trwania postępowania kontrolnego nie wynika z bezczynności organu, czy też przewlekłego działania, a spowodowany jest specyfiką prowadzonego postępowania oraz działaniami podejmowanymi w celu zebrania materiału dowodowego w sprawie.
W skardze spółka wniosła o zobowiązanie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej do niezwłocznego zakończenia postępowania oraz stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 139 § 1 oraz art. 125 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, dalej: "O.p") w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2015 r., poz. 553 ze zm., dalej: "u.k.s.") poprzez niezakończenie postępowania w ustawowym terminie dwóch miesięcy i prowadzenie go w sposób przewlekły, nieefektywny i sprzeczny z zasadą szybkości postępowania oraz naruszenie art. 121 § 1, art. 122 oraz art. 125
§ 1 i 2 O.p. w zw. z art. 31 ust. 1 u.k.s., poprzez podejmowanie w toku postępowania czynności wykraczających poza zakres prowadzonego w stosunku do spółki postępowania, co doprowadziło do jego przewlekłości skutkującej wstrzymaniem przez właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego zwrotu spółce nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym za okres objęty postępowaniem oraz za okresy późniejsze.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wniósł o jej oddalenie stwierdzając, iż z uwagi na skomplikowany charakter sprawy, w której organ bada faktury, co do których uzyskano wiedzę, iż nie prezentują zaistniałych zdarzeń gospodarczych w zakresie rzeczywistych stron transakcji, nie było możliwe zakończenie postępowania kontrolnego w terminie 2 miesięcy. Z akt sprawy wynika, że w łańcuchu dostaw, w których uczestniczyła skarżąca, funkcjonowały podmioty pośredniczące, których faktyczna rola polegała jedynie na tworzeniu faktur mających dokumentować sprzedaż towaru na rzecz dalszego odbiorcy - spółki Q. W takich przypadkach, co do zasady, prowadzenie postępowania dowodowego jest utrudnione. Organ podkreślił, że mając na uwadze charakter sprawy, w terminie określonym w art. 139 § 1 O.p. nie jest możliwe uzyskanie wszystkich niezbędnych dokumentów od spółki oraz od jej kontrahentów, zapoznanie się z ich treścią, wyciągnięcie z nich wniosków co do okoliczności faktycznych wymagających dodatkowego wyjaśnienia, wystąpienie o niezbędne dokumenty od kontrahentów zagranicznych, ustalenie osobowych źródeł dowodowych wynikających z posiadanych dokumentów oraz zaplanowanie przesłuchania świadków. Organ zaznaczył, że ustalenie stanu faktycznego w niniejszym postępowaniu wymagało odpowiedniego prowadzenia postępowania dowodowego, w którym początkowo ograniczano się do najprostszych środków prowadzących do załatwienia sprawy. Dopiero po stwierdzeniu braku możliwości uzyskania oczekiwanego dowodu w drodze danego środka dowodowego lub konieczności pozyskania innych, stosowano dalsze środki. Powyższe, zdaniem organu, uzasadniało przedłużanie postępowania, o czym spółka była informowana w postanowieniach z dnia [...] r. wskazujących nowe terminy załatwienia sprawy.