Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Jarosław Szulc sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Krenz-Winiecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi B. N. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. K. w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie podatku od towarów i usług 1. stwierdza przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. K. 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. K. nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa 3. zobowiązuje Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. K. do wydania decyzji administracyjnej w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi, 4. oddala wniosek o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w A. K. grzywny 5. oddala wniosek o przyznanie sumy pieniężnej 6. zasądza od Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. K. na rzecz B. N. kwotę 357 zł ( trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia [...]. wszczął wobec skarżącej postępowanie podatkowe w sprawie podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2014r. do sierpnia 2014r. Podstawę do wszczęcia postępowania stanowił materiał dowodowy zgromadzony w toku kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie transakcji z P. sp. z o.o. W toku kontroli podatkowej stwierdzono, iż w badanym okresie zaewidencjonowano zakupy usług marketingowych, które jak ustalono, nie zostały w rzeczywistości wykonane przez wskazaną spółkę na rzecz PPHU "M. M." B. N..
Pismem z dnia [...]. skarżąca złożyła na podstawie art. 141 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.), dalej: "O.p." ponaglenie zarzucając organowi, że prowadzone postępowanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2014r. do sierpnia 2014r. nie zostało zakończone w terminie. Skarżąca wniosła o załatwienie sprawy najpóźniej do dnia [...]. lub innego terminu przed dniem [...].
Postanowieniem z dnia [...]. Dyrektor Izby Skarbowej w B. uznał złożone ponaglenie za nieuzasadnione. Organ stwierdził, że Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonał wnikliwej analizy materiału dowodowego zgromadzonego w toku obydwu kontroli podatkowych i podjął wszelkie niezbędne czynności zmierzające do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, chociaż działania te niewątpliwie przyczyniły się do wydłużenia prowadzonego postępowania podatkowego. W tym zakresie organ stwierdził, że zarówno analiza zgromadzonego materiału dowodowego, jak i oczekiwanie na odpowiedź w związku z wysłanym zapytaniem skierowanym do strony i innego organu może wydłużyć czas trwania postępowania podatkowego, jednakże jest to niezależne od Naczelnika Urzędu Skarbowego, a jednocześnie niezbędne w celu ustalenia stanu faktycznego oraz zgromadzenia i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego. Jednocześnie organ zauważył, że Naczelnik Urzędu Skarbowego wypełnił dyspozycję wskazaną w art. 140 § 1 O.p., tj. postanowieniem z dnia [...]. zawiadomił o niedochowaniu terminu zakończenia postępowania podatkowego, a także wskazał przyczyny przedłużenia terminu zakończenia sprawy oraz wyznaczył nowy termin jej zakończenia.
W konsekwencji nie można mówić o bezczynności, jak również o przewlekłości działania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w okresie od dnia [...]. (tj. od dnia wszczęcia postępowania podatkowego) do dnia
[...]. (tj. do dnia złożenia przez stronę ponaglenia na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie). Wobec przedstawionych okoliczności, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w B., nie doszło do naruszenia przez organ podatkowy pierwszej instancji terminu załatwienia sprawy, gdyż w konkretnym przypadku nie zaszła żadna z przesłanek określonych w art. 141 § 1 O.p.
W skardze na przewlekłe prowadzenie postępowania i bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego strona wniosła o wyznaczenie ostatecznego terminu załatwienia sprawy; stwierdzenie przewlekłości postępowania i dopuszczenie się przez organ bezczynności; stwierdzenie, że powyższe miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; oraz określenie sankcji, o których mowa w art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017r., poz. 1369 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.". Skarżąca zarzuciła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego naruszenie art. 139, art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 125 § 1 i 2, art. 181, art. 187, art. 194 O.p. poprzez nieuzasadnione przedłużanie w czasie prowadzonego postępowania podatkowego w tym poprzez: przeprowadzanie czynności sprzecznych z prawem; przeprowadzanie czynności nie wynikających z kolejności i logiki zdarzeń oraz doświadczenia życiowego a także czynności nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy (w tym nieuzasadnione zwielokrotnianie czynności dowodowych); prowadzenie postępowania bez współpracy ze stroną, bez odnoszenia się szczegółowo i merytorycznie do podnoszonych argumentów i bez wyjaśniania zasadności przesłanek, którymi się organ kieruje; oraz stosowanie środków skrajnie niewspółmiernych i uciążliwych dla strony i innych uczestników postępowania. Ponadto skarżąca zarzuciła niepodejmowanie przez organ działań zmierzających do zakończenia prowadzonego postępowania podatkowego, pomimo braku merytorycznych podstaw.