Prowadzenie kontroli podatkowej przez ponad dwa lata, przy dalszym braku możliwości określenia terminu jej zakończenia, nie może być uznane za nieprzewlekłe niezależnie od przyczyn takiego stanu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz,, sędzia WSA Andrzej Melezini, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 września 2016 r. sprawy ze skargi L. Sp. z o.o. w B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w B. w przedmiocie kontroli podatkowej w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości rozliczania podatku od towarów i usług za czerwiec 2014 r. 1. zobowiązuje Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w B. do zakończenia kontroli podatkowej w terminie 2 miesięcy od dnia zwrotu organowi akt administracyjnych wraz z odpisem prawomocnego wyroku, 2. stwierdza, że przewlekłość postępowania nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w B. na rzecz skarżącej L. Sp. z o.o. w B. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
L. [...] Spółka z o.o. w B. (dalej powoływana jako skarżąca Spółka) w dniu [...] lipca 2014 r. złożyła do Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w B. deklarację podatkową VAT-7 za czerwiec 2014 r., w którym wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 996.239 zł do zwrotu, w terminie 25 dni.
Naczelnik P. Urzędu Skarbowego (PUS) w B. w dniu [...] lipca 2014 r. na podstawie upoważnienia nr [...] wszczął wobec skarżącej Spółki kontrolę podatkową w przedmiocie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości rozliczania podatku od towarów i usług za czerwiec 2014 r. Jednocześnie w dniu 1 sierpnia 2014 r. kwota do zwrotu wynikająca ze złożonej deklaracji VAT-7 została zwrócona na rachunek bankowy skarżącej Spółki.
Postępowanie kontrolne nie zostało zakończone do chwili obecnej, z tym że Naczelnik P. Urzędu Skarbowego, postanowieniami z [...] lipca 2014 r., [...] października 2014 r., [...] grudnia 2014 r., [...] lutego 2015 r., [...] marca 2015 r., [...] maja 2015 r., [...] sierpnia 2015 r., [...] grudnia 2015 r. oraz [...] marca 2016 r. zgodnie z art. 284b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej powoływana jako o.p.), każdorazowo zawiadamiał skarżącą Spółkę o zmianach przewidywanego terminu zakończenia kontroli, podając przyczyny przedłużenia oraz wskazując nowe przewidywane terminy jej zakończenia. W ostatnim z ww. postanowień wskazano, jako uzasadnienie przedłużenia kontroli, fakt skomplikowanego charakteru sprawy i konieczność szczegółowej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego w zakresie łańcucha dostaw towarów, których obrót wykazywany był przez skarżącą Spółkę i jej kontrahentów oraz oczekiwanie na odpowiedzi od innych organów w sprawie złożonych wniosków o przeprowadzenie czynności sprawdzających u kontrahentów występujących w łańcuchu dostaw, celem potwierdzenia realizacji dostaw tych towarów.
Pismem z dnia 19 lutego 2016 r. skarżąca Spółka złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej w B. ponaglenie na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie. Zdaniem pełnomocnika skarżącej Spółki, wskazane przez organ I instancji okoliczności nie mogą stanowić przesłanki uzasadniającej wyznaczanie kolejnych terminów zakończenia postępowania kontrolnego. Kontrola podatkowa powinna być zakończona bez zbędnej zwłoki, tymczasem w niniejszej sprawie toczy się już blisko dwa lata. Zaznaczono także, że skarżąca Spółka aktywnie uczestniczyła w prowadzonym postępowaniu, dostarczając w terminie wymagane dokumenty i wyjaśniania, dlatego też nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji oczekiwania przez Naczelnika PUS na odpowiedzi z innych organów podatkowych.
Postanowieniem z dnia [...] marca 2016 r., Dyrektor Izby Skarbowej w B., uznał ponaglenie za niezasadne.
Dyrektor Izby Skarbowej w uzasadnieniu postanowienia wskazał, że prowadzona kontrola nie została zakończona ze względu na konieczność wystąpienia do innych organów podatkowych o przeprowadzenie dodatkowych czynności, w zakresie ustalenia wzajemnych rozliczeń kontrahentów skarżącej Spółki oraz podmiotów z nimi powiązanych. Czynności te nie mogły zostać przeprowadzone przez Naczelnika PUS we własnym zakresie, ponieważ kontrahenci Spółki ze względu na miejsce wykonywania działalności znajdują się we właściwości miejscowej innych organów podatkowych. Skutkowało to wydłużeniem procesu gromadzenia dowodów i ustalania istotnych okoliczności sprawy, gdyż Naczelnik PUS był zmuszony występować do innych, właściwych miejscowo organów, o przeprowadzenie czynności dowodowych. Zaznaczył, że zgodnie z art. 274c § 1 i 2 o.p. organ podatkowy, w związku z prowadzonym postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową, może zażądać od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym kontrolą u podatnika, w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności. W przypadku, gdy miejsce zamieszkania, siedziba lub miejsce wykonywania działalności kontrahenta kontrolowanego znajdują się poza obszarem działania organu przeprowadzającego kontrolę, czynności takie może przeprowadzić, na zlecenie tego organu, organ właściwy miejscowo. Zatem, przyczyną kontynuowania kontroli podatkowej w niniejszej sprawie była konieczność spełnienia ustawowego obowiązku dotyczącego wyczerpującego ustalenia stanu faktycznego, we współpracy z właściwymi miejscowo innymi organami podatkowymi.