Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2012 r. sprawy ze skargi [...] w Z. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie przywrócenia własności nieruchomości 1. zobowiązuje Wojewodę [...] do rozpatrzenia wniosku [...] w Z. z dnia 8 stycznia 1997 r. dotyczącego przywrócenia prawa własności nieruchomości położonej w Z. przy ulicy [...], w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Wojewody [...] miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Wojewodzie [...] grzywnę w wysokości [...] złotych, płatną na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie; 4. zasądza od Wojewody [...] na rzecz [...] w Z. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 27 lutego 2012 r. [...] w Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...] i/lub przewlekłość postępowania w sprawie rozpatrzenia wniosku z dnia 8 stycznia 1997 r. o przywrócenie własności nieruchomości położonej w Z. przy ulicy [...] o powierzchni [...] m2. Skarżący zarzucił Wojewodzie przekroczenie terminu do wydania decyzji administracyjnej z rażącym naruszeniem prawa oraz podejmowanie przez organ czynności, które nie doprowadziły do zakończenia postępowania administracyjnego. Skarżący wniósł o zobowiązanie przez Sąd Wojewody [...] do wydania w przedmiotowej sprawie decyzji do dnia 1 maja 2012 r., stwierdzenie przez Sąd, że bezczynność Wojewody [...] i/lub przewlekłe prowadzenie postępowania nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa, wymierzenie Wojewodzie grzywny w maksymalnej wysokości o której mowa w art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. z 2012 r. Dz. U. poz. 270) oraz zasądzenie od Wojewody na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu skarżący wyjaśnił, że wnioskiem z dnia się 8 stycznia 1997 r. [...] w Z. zwrócił się do Wojewody [...] o przywrócenie własności nieruchomości położonej w Z. przy ulicy [...]. Decyzją z dnia [...] maja 1998 r. organ ten odmówił przywrócenia własności przedmiotowej nieruchomości oraz przyznania nieruchomości zamiennej lub odszkodowania. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji uchylił jednak tę decyzję i zwrócił sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Pismem z dnia [...] września 1999 r. sprawa została przekazana do rozpatrzenia Wojewodzie [...]. Następnie pismem z dnia 31 marca 2003 r. skarżący złożył do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie oraz bezczynność organu I instancji. Postanowieniem z dnia [...] maja 2003 r. Minister uznał zażalenie za uzasadnione i wyznaczył termin zakończenia postępowania do dnia 30 lipca 2003 r. Termin ten nie został dotrzymany. Pismem z dnia 17 września 2010 r. skarżący ponownie złożył do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie oraz bezczynność organu I instancji. Postanowieniem z dnia [...] maja 2011 r. Minister uznał również to zażalenie za uzasadnione i wyznaczył nowy termin zakończenia postępowania do dnia 31 sierpnia 2011 r. Również ten termin nie został zachowany. W tej sytuacji skarżący pismem z dnia 21 grudnia 2011 r. wezwał Wojewodę do usunięcia naruszenia prawa poprzez załatwienie sprawy. Wojewoda [...] nie zajął jednak w tej sprawie żadnego stanowiska. Skarżący podkreślił, że do dnia złożenia skargi decyzja nie została wydana, mimo przeszło jedenastoletniego rozpatrywania jej przez Wojewodę [...] i upływu piętnastu lat od dnia złożenia wniosku.
W tej sytuacji, w ocenie skarżącego, postawione w skardze zarzuty i wnioski są w pełni uzasadnione.
W przesłanej Sądowi odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] stanął na stanowisku, że zarzut bezczynności należy uznać za nieuzasadniony, gdyż przedmiotowa sprawa ma wyjątkowo skomplikowany i złożony charakter. Zakończenie postępowania uniemożliwia, zdaniem Wojewody, stanowisko zajmowane niezmiennie przez Miasto Z., właściciela gruntu będącego przedmiotem roszczenia skarżącego, o braku odpowiedniej nieruchomości zamiennej. Wojewoda podkreślił, że w trakcie postępowania kilkakrotnie sporządzane były operaty szacunkowe, które wobec braku nieruchomości zamiennej traciły ważność. Na przeszkodzie zakończeniu postępowania administracyjnego stoi również, w ocenie Wojewody, stanowisko Ministra [...], który nie wyraża zgody na zapłatę ewentualnego odszkodowania, ponieważ uważa, że nie została wyczerpana możliwość przekazania na rzecz skarżącego działki zamiennej. Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie organu, w przedmiotowej sprawie nie zachodzi stan przewlekłości ani bezczynności organu, bowiem podjęte zostały czynności w celu uzupełnienia materiału dowodowego niezbędnego do rozpatrzenia złożonego przez skarżącego wniosku.