Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędziowie: WSA Jolanta Dargas WSA Magdalena Durzyńska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji 1. zobowiązuje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do rozpoznania odwołania Skarbu Państwa - Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa L. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] - w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych; 4. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz M. S. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 6 lipca 2017 r. M. S. (dalej jako: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej jako: organ/Minister) w sprawie dotyczącej rozpatrzenia złożonego przez Skarb Państwa -Państwowego Gospodarstwa Rolnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa [...] odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], którą w pkt 1) stwierdzono nieważność orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] listopada 1959 r.
nr [...] o przejęciu na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonych we wsi [...], gromada [...], powiat [...] w części dotyczącej nieruchomości oznaczonych jako pgr [...], pgr [...], część pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...], pgr [...] objętych lwh [...] gm. kat [...] będących w dacie wydania orzeczenia własnością M. [...] S. w części odpowiadającej aktualnym działkom ewidencyjnym nr [...],[...],[...],[...],[...],[...] oraz [...], obręb [...], jednostka ewidencyjna [...]; w pkt 2) stwierdzono wydanie z naruszeniem prawa orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] listopada 1959 r. znak: [...] o przejęciu na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonych we wsi [...], gromada [...], powiat [...] w części dotyczącej nieruchomości oznaczonej jako część pgr [...] objętych lwh [...] gm. kat [...] będącej w dacie wydania orzeczenia własnością M. S. w części odpowiadającej aktualnej działce ewidencyjnej nr [...], obręb [...], jednostka ewidencyjna [...].
W ww. skardze skarżąca wniosła o zobowiązanie Ministra do rozpatrzenia w terminie 30 dni odwołania Skarbu Państwa - Nadleśnictwa [...] od ww. decyzji Wojewody [...], stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, w razie uwzględnienia skargi nałożenie na organ grzywny w wysokości dwukrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłaszanego przez Prezesa GUS, zasądzenie od organu kosztów postępowania sądowego, według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W odpowiedzi na skargę Minister wniósł o jej oddalenie. Opisując przebieg postępowania, wskazał, że sprawy są rozpoznawane według kolejności wpływu w związku ze stawianymi w przeszłości pod adresem Ministra zarzutami Najwyższej Izby Kontroli dotyczącymi dowolności w rozpoznawaniu spraw, co prowadziło do nierównego traktowania wnioskodawców. Minister podkreślił, że reguła ta jest ściśle przestrzegana. Minister zaznaczył, że rozpatrywanie spraw według kolejności ich wpływu prowadzi do znacznego spadku liczby spraw oczekujących na rozpoznanie, co w sposób oczywisty ma wpływ na skrócenie czasu ich rozpatrzenia. Zdaniem Ministra, obiektywnie uzasadnione przedłużenie terminu rozpoznania odwołania Skarbu Państwa - Nadleśnictwa [...] przy jednoczesnym informowaniu stron o przyczynach zwłoki i wskazywaniu nowego terminu rozpoznania sprawy - czyni zarzuty skarżącego niezasadnymi. W opinii Ministra, przy ocenie występowania bezczynności nie można pominąć faktu, że ustawodawca zrównał niezałatwienie sprawy w terminie kodeksowym (art. 35 kpa) z niezałatwieniem sprawy w terminie ustalonym przez organ (art. 36 kpa). Tym samym samo wyznaczenie nowych terminów przez organ nie jest objęte negatywną oceną ustawodawcy, za naganne uznawane jest jedynie niedotrzymanie przez organ ustalonego przez siebie terminu. Organ wyjaśnił, że w sprawie został wyznaczony nowy termin rozpatrzenia sprawy, tj. [...] grudnia 2017 r.