Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie: WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.) WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi M. K. i H. K. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej 1. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowania sądowe w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz M. K. i H. K. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 27 sierpnia 2015 r. M. K. i H. K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w rozpoznaniu wniosku z dnia [...] września 2013 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2001 r., nr [...] w części dotyczącej działki nr [...], w zakresie w jakim obejmuje ona dawną działkę nr [...]. Decyzja Wojewoda została wydana na podstawie art. 73 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872, ze zm.) i dotyczyła stwierdzenia nabycia z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 1999 r., przez Gminę [...] prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną, położonej w [...], oznaczonej jako działki o nr: [...] o łącznej powierzchni [...] ha.

Skarżący wskazali, że Minister Infrastruktury i Rozwoju postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...] utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji Wojewody, lecz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 marca 2015 r., sygn. akt 3063/14 uchylił postanowienia organów obu instancji. Sąd zalecił mi.n. organowi, aby ten w ramach ponownego postępowania ustalił, jakie postępowania o zwrot sprzedanych przez skarżących nieruchomości toczą się lub toczyły i jaki jest ich ostateczny rezultat. Dopiero w oparciu o konkretne ustalenia dotyczące sposobu zakończenia postępowania zwrotowego i w konsekwencji posiadania (lub nie) przez skarżących tytułu prawnego do działki nr [...], a zwłaszcza dotyczące przedmiotowej działki nr [...], organ w oparciu o całość zgromadzonego materiału dowodowego wypowie się co do istnienia po stronie skarżących interesu prawnego w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2001 r.

Wobec braku wydania przez organ rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie M. K. i H. K., pismem z dnia 17 sierpnia 2015 r., wezwali Ministra Infrastruktury i Rozwoju do usunięcia naruszenia prawa, zaś ww. skargą na bezczynność organu z dnia 27 sierpnia 2015 r. wnieśli o zobowiązanie Ministra Infrastruktury i Rozwoju do zakończenia przedmiotowego postępowania poprzez wydanie odpowiedniego aktu oraz o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

W odpowiedzi na skargę Minister wniósł o jej oddalenie wskazując, że prawomocny wyrok z dnia 17 marca 2015 r. wpłynął do organu w dniu 1 lipca 2015 r. Pismem z dnia 20 sierpnia 2015 r. strona została zawiadomiona o wszczęciu postępowania. Jednocześnie, organ wystąpił do Wojewody [...] o przesłanie akt administracyjnych dotyczących decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. utrzymującej w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] listopada 2014 r. dotyczącą zwrotu skarżącym nieruchomości położonych w [...] przy ul. [...], oznaczonej nr [...]. Przedmiotowe akta wpłynęły do organu w dniu 7 września 2015 r. Na podstawie akt ustalono, iż postępowanie o zwrot działki nr [...] nie zostało zakończone albowiem na podstawie postanowienia Starosty [...] z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], na wniosek skarżących, zostało zawieszone. Wobec powyższego Minister stwierdził, że zaistniała podstawa do zawieszenia postępowania z wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2001 r. w żądanym zakresie - co uczynił postanowieniem z dnia [...] września 2015 r., nr [...]. Minister wskazał, że postanowienie zostało wydane przed upływem 2 miesięcy od uzyskania prawomocnego wyroku z dnia 17 marca 2015 r. oraz po upływie 23 dni od uzyskania akt postępowania zwrotowego.

Strona 1/2