Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Anetta Chołuj, sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant asystent sędziego Radosław Bulejak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 marca 2014 r. sprawy ze skargi R. W. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. w przedmiocie zwrotu podatku od towarów i usług za marzec 2013 r. I. oddala skargę na bezczynność; II. stwierdza przewlekłe prowadzenie postępowania Naczelnika Urzędu Skarbowego w L.; III. orzeka, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało charakteru rażącego naruszenia prawa; IV. zasądza od Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. na rzecz skarżącego R. W. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Sąd przyjął do rozpoznania następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
R.W. (dalej: podatnik, skarżący), w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą pod firmą A., w dniu 4 kwietnia 2013 r. złożył deklarację VAT-7 za marzec 2013 r., w którym została zadeklarowana nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 25 dni, w wysokości 69.830 zł.
Za powyższy okres organ podatkowy przeprowadził czynności sprawdzające, w wyniku których ustalono, że podatnik jest w posiadaniu faktur VAT wystawionych przez spółki z o.o. "B." i "C.". Protokół z tych czynności podpisano w dniu 22 kwietnia 2013 r.
Ze względu na charakter działalności (handel granulatem srebra i złota) i fakt, że na wysokość zwrotu podatku VAT miały istotny wpływ zakupy granulatu złota, Naczelnik Urzędu Skarbowego w L., pismami z dnia 16 kwietnia 2013 r. wystąpił o przeprowadzenie czynności sprawdzających w ww. spółkach do właściwych organów podatkowych.
W odpowiedzi na pisma z 16 kwietnia 2013 r., Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. pismem z 23 maja 2013 r. oraz Naczelnik Urzędu Skarbowego W., pismem z 29 maja 2013 r., przesłali uwierzytelnione kserokopie protokołów z przeprowadzonych czynności sprawdzających odpowiednio w spółce "B." i w spółce "C.".
Postanowieniem z 25 kwietnia 2013 r., nr [...], organ podatkowy przedłużył termin zwrotu podatku od towarów i usług za miesiąc marzec 2013 r. do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika. Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej we W., postanowieniem z 4 lipca 2013 r., stwierdził niedopuszczalność zażalenia. W związku z tym zażalenie to zostało zakwalifikowane przez organ I instancji jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 52 § 3 ustawy dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i pouczył podatnika o prawie do wniesienia skargi na postanowienia z 25 kwietnia 2013 r.
W dniu 23 sierpnia 2013 r. do Dyrektora Izby Skarbowej we W. wpłynęło pismo dotyczące ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie w związku z ww. postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego. Ponaglenie organ II instancji uznał za niezasadne postanowieniem z dnia 22 października 2013 r.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność organu podatkowego i przewlekłość postępowania skarżący podniósł naruszenie:
- art. 87 ust. 2 i 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. - dalej: ustawa VAT), przez nieuzasadnioną odmowę zwrotu tego podatku we wnioskowanym przez nią terminie 25 dni w sytuacji, gdy nie zachodziły przesłanki do takiej odmowy;
- art. 121 § 1, art. 125 art. 139 § 1 i art. 140 § 1 O.p., przez niezastosowanie się do tych przepisów.
Wniósł w związku z tym o zobowiązanie organu podatkowego do merytorycznego zakończenia sprawy przez wydanie decyzji w terminie 14 dni od daty doręczenia akt oraz do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie.