Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 września 2015 r. sygn. akt I SAB/Rz 9/15 w sprawie ze skargi D. R. na bezczynność Wójta Gminy K. w przedmiocie prowadzenia postępowania podatkowego w sprawie ustalenie podatku rolnego za 2013 rok oraz na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy K. w przedmiocie ustalenia podatku rolnego za 2013 rok 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2) zasądza od Gminy K. na rzecz D. R. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 10 września 2015r., sygn. akt I SAB/Rz 9/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi D. R. (dalej: skarżąca) na bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania podatkowego przez Wójta Gminy K. (dalej: Wójt lub organ podatkowy) w przedmiocie postępowania podatkowego w sprawie ustalenia podatku rolnego za 2013r.
Z przedstawionego przez sąd pierwszej instancji stanu faktycznego i prawnego sprawy wynika, że skarżąca złożyła w dniu 16 lipca 2015r. skargę na bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ podatkowy w sprawie ustalenia skarżącej podatku rolnego za 2013r. W uzasadnieniu skargi podała, że postępowanie w przedmiocie podatku rolnego za 2013r., wszczęte 25 lutego 2013r., było prowadzone bez zachowania obowiązujących terminów załatwiania spraw, gdyż dopiero 6 września 2013r. poinformowano skarżącą, że przedłużeniu ulegnie termin załatwienia sprawy. Zarzuciła też naruszenie szeregu zasad prowadzenia przedmiotowego postępowania, twierdząc, że organ podatkowy zaniedbał ich stosowania.
Postanowieniem z dnia 10 grudnia 2013r., Kolegium uznało ponaglenie skarżącej za nieuzasadnione i odmówiło wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy. W uzasadnieniu podkreślono, że nie można mówić o bezczynności organu skoro sprawa podatku rolnego oraz podatku od nieruchomości została już załatwiona w dniu 9 grudnia 2013r. Kwestię ewentualnej przewlekłości postępowania pominięto.
Przedmiotowe postępowanie podatkowe zostało wszczęte z urzędu w dniu 25 lutego 2013r. W dniu 3 marca 2013r. organ podatkowy zwrócił się do Starostwa Powiatowego w S. o przesłanie wypisu z rejestru gruntów oraz wyjaśnienie czy zmiany własności wynikające z nadesłanego organowi aktu notarialnego zostały wprowadzone do ewidencji. Zawiadomienie Starostwa Powiatowego o zaewidencjonowanych zmianach wpłynęło do organu podatkowego w dniu 19 marca 2015r. W dniach 12 marca, 28 marca, 11 kwietnia 2013r., organ podatkowy w ramach prowadzonego postępowania przesłuchiwał strony tego postępowania, a także odbierał od nich informacje w sprawie podatku od nieruchomości.
W dniu 19 czerwca 2013r. wydana została ostateczna decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w R. w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w ewidencji polegających na wykreśleniu z ewidencji zapisu o umowie dzierżawy na rzecz skarżącej w 11/12 części w obrębie W. i C. Gmina K. oraz przywróceniu tych zapisów.
W dniu 26 czerwca 2013r. skarżąca - po wezwaniu jej przez organ podatkowy do zapoznania się z aktami sprawy - złożyła korektę informacji w sprawie podatku od nieruchomości wraz z opinią biegłego sporządzoną na potrzeby postępowania przed Sądem Rejonowym w S., zawierającą wyliczenie powierzchni użytkowej budynku będącego przedmiotem opodatkowania w sprawie. Na podstawie tej opinii skarżąca pomniejszyła powierzchnię opodatkowanej nieruchomości, powołując się na błędne wyliczenia pierwotne oraz prawidłowe wyliczenia powierzchni do opodatkowania zawarte w przedłożonej opinii biegłego. Podobnej treści korektę złożyły też pozostałe strony postępowania - 28 czerwca 2013r. Z. R. oraz 1 lipca 2013r. H. G., powołując się również na wyliczenia biegłego zawarte w opinii sporządzonej na potrzeby sprawy cywilnej.