Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lutego 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 2212/13 w sprawie ze skargi K. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Finansów z dnia 12 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia nadpłaty z tytułu opłaty legalizacyjnej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Ministra Finansów kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 2212/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej "spółką") na decyzję Ministra Finansów z dnia 12 sierpnia 2013 r. w przedmiocie określenia nadpłaty z tytułu opłaty legalizacyjnej.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Minister Finansów decyzją z dnia 12 sierpnia 2013 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 5 czerwca 2013 r., w sprawie określenia wysokości nadpłaty (10 675,00 zł) z tytułu opłaty legalizacyjnej ustalonej postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia 2 stycznia 2013 r. w wysokości 450 000,00 zł i dokonania jej zwrotu.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. postanowieniem z dnia 2 stycznia 2013 r. ustalił spółce opłatę legalizacyjną w wysokości 450 000,00 zł, w związku z dokonaną samowolną budową, rozbudową i nadbudową obiektów: zespołu połączonych budynków, budynku gospodarczo - garażowego, dróg i placu parkingowego, usytuowanych na działce o numerze geodezyjnym 16, położonej w miejscowości M., gm. U. Na to postanowienie strona złożyła zażalenie do Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P., który - postanowieniem z dnia 18 marca 2013 r. uchylił zaskarżone postanowienie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Rozstrzygnięcie organu II instancji strona zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga w dacie rozstrzygania nie była rozpatrzona.
W międzyczasie spółka pismem z dnia 10 stycznia 2013 r. wystąpiła do Wojewody Wielkopolskiego z wnioskiem o rozłożenie na raty zapłaty opłaty legalizacyjnej w części 250 000,00 zł, tj. z wyłączeniem opłaty dotyczącej placu parkingowego. Wojewoda Wielkopolski decyzją z dnia 11 marca 2013 r. rozłożył na 24 raty, płatne do ostatniego dnia każdego miesiąca począwszy od marca 2013 r., zapłatę części opłaty legalizacyjnej w kwocie 250 000,00 zł, ustalonej postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia 2 stycznia 2013 r. w łącznej wysokości 450 000,00 zł. Od tej decyzji strona nie złożyła odwołania. Stała się więc ona ostateczna.
Następnie, Wojewoda Wielkopolski - wobec uchylenia w całości przez Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P., ww. postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia 2 stycznia 2013 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji - decyzją z dnia 26 marca 2013 r. stwierdził wygaśnięcie decyzji z dnia 11 marca 2013 r. w sprawie rozłożenia na raty zapłaty opłaty legalizacyjnej. Od tej decyzji spółka złożyła odwołanie do Ministra Finansów, który - decyzją z dnia 23 maja 2013 r. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Na decyzję organu odwoławczego strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, która nie została rozpatrzona.
Jednocześnie spółka w dniach 25 marca i 26 kwietnia 2013 r. wpłaciła na rachunek Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w P. kwoty 10 566,00 i 10 619,00 zł, tytułem pierwszej i drugiej z rat, płatnych do dnia 31 marca i 30 kwietnia 2013 r., na jakie została rozłożona zapłata części opłaty legalizacyjnej. W tej sytuacji, Wojewoda Wielkopolski wydał decyzje z dnia 28 marca i 9 maja 2013 r. w sprawie określenia wysokości nadpłat - odpowiednio 10 566,00 i 10 619,00 zł - z tytułu opłaty legalizacyjnej i dokonania ich zwrotu. Od tych decyzji strona złożyła odwołania do Ministra Finansów, który decyzjami odpowiednio z dnia 29 maja 2013 r. i z dnia 4 lipca 2013 r. zaskarżone decyzje utrzymał w mocy. Na decyzję z dnia 29 maja 2013 r. strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, która dotychczas nie została rozpatrzona.