Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jan Rudowski, NSA Anna Maria Świderska, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." sp. z o. o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 81/10 w sprawie ze skargi "A." sp. z o. o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 5 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 81/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 5 listopada 2009 r. w przedmiocie zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego W. - T. wszczął postępowanie egzekucyjne w stosunku do majątku Spółki na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 15 grudnia 2008 r. o numerze [...], wystawionego przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego. Tytuł obejmował karę pieniężną za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, nałożoną na Skarżącą decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 12 listopada 2008 r.
Pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. Strona wniosła zarzuty wraz wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę zarzutu wskazano art. 33 pkt 7 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) - dalej: "u.p.e.a." Zdaniem Spółki egzekucja była niedopuszczalna, ponieważ wierzyciel nie przesłał ani jej, ani pełnomocnikowi upomnienia (wymaganego zgodnie z art. 15 § 1 u.p.e.a.). Ponadto Skarżąca Spółka podniosła, iż nie został jej skutecznie doręczony tytuł wykonawczy. Doręczono go bowiem bezpośrednio Skarżącej, a nie pełnomocnikowi, którego umocowanie obejmowało reprezentację przed wszystkimi organami administracji publicznej, w tym przed organem egzekucyjnym. Zgodnie zaś z art. 26 § 5 u.p.e.a. wszczęcie egzekucji następuje z chwilą doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego lub doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu, gdy nastąpiło ono przed doręczeniem odpisu tytułu wykonawczego.
Postanowieniem z dnia 24 września 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-T. - po uzyskaniu ostatecznego postanowienia w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów - uznał zarzuty te za niezasadne i odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Postanowieniem z 5 listopada 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W kwestii doręczenia upomnienia pełnomocnikowi, organ egzekucyjny powołał się na wykładnię językową art. 15 u.p.e.a. Wywiódł, że upomnienie należy doręczyć bezpośrednio zobowiązanemu. Doręczenie upomnienia następuje przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, a zatem w momencie przesłania upomnienia nie toczy się jeszcze postępowanie egzekucyjne. W rezultacie nie jest również możliwe skuteczne włączenie pełnomocnika. Dopiero od momentu wszczęcia postępowania egzekucyjnego ustanowiony przez zobowiązanego pełnomocnik może skutecznie uczestniczyć w tym postępowaniu. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał orzeczenia sądów administracyjnych potwierdzające prawidłowość stanowiska, że kary pieniężne nakładane na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) - dalej: "u.t.d." - mieszczą się wśród wymienionych w § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2001 r., Nr 137, poz. 1541 z późn. zm.) - dalej: "rozporządzenie wykonawcze", należności, których egzekucja nie wymaga uprzedniego doręczenia upomnienia.