Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1975/15 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia 15 października 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu na rzecz J. S. kwotę 2190 (dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z 27 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 1975/15) oddalił skargę J. S. - nazywanego dalej "Skarżącym", na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z 15 października 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r.
1.2. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. Postanowieniem z 21 października 2013 r. Burmistrz [...] wszczął wobec Skarżącego postępowanie w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. W toku postępowania organ ustalił, że Skarżący jest właścicielem nieruchomości, która w części miała charakter mieszkalny, w pozostały zakresie wykorzystywana była do prowadzenia działalności rolnej oraz gospodarczej. Z zebranego przez organ materiału wynikało, że Skarżący nie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., nr 95, poz. 613 ze zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.o.l.". W tym stanie rzeczy decyzją z 30 października 2014 r. Burmistrz ustalił Skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. w zakresie nieruchomości położonej przy ulicy C.
1.3. Po rozpoznaniu odwołania, wspomnianą na wstępie decyzją, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.
W motywach decyzji organ wyjaśnił, że decyzja organu pierwszej instancji nie została wydana z naruszeniem art. 68 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) - powoływanej dalej jako "O.p.". W wykazie nieruchomości Skarżący błędnie zadeklarował wielkość podlegających opodatkowaniu budynków - a co za tym idzie, zgodnie z art. 68 § 2 pkt 2 O.p., termin do wydania i doręczenia decyzji został wydłużony z 3 do 5 lat.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie zgodziło się również z zarzutem wydania dwóch decyzji dotyczących tej samej sprawy. Decyzją z 13 kwietnia 2010 r. Burmistrz orzekł wprawdzie o zobowiązaniu podatkowym Skarżącego w podatku od nieruchomości za 2010 r., niemniej jednak decyzja ta dotyczyła nieruchomości położonej przy ulicy K. i nie obejmowała nieruchomości znajdującej się przy ulicy C. Następnie decyzją z 15 marca 2013 r. Burmistrz Miasta uchylił powyższą decyzję w trybie wznowieniowym, obejmując nowym rozstrzygnięciem obie nieruchomości. Decyzja ta została jednak uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 2 lipca 2013 r. W tej samej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze umorzyło postępowanie w sprawie wznowienia postępowania podatkowego. Tym samym do obrotu prawnego wróciła decyzja Burmistrza z 18 sierpnia 2009 r. nie obejmująca nieruchomości położonej przy ulicy C.
Równocześnie 14 stycznia 2010 r. Burmistrz wydał decyzję w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. adresowaną do Skarżącego i jego żony. Decyzja ta dotyczyła obu wspomnianych wcześniej nieruchomości. Następnie 15 marca 2013 r. uchylił tę decyzję w trybie wznowieniowym, ustalając małżonkom zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2010 r. Decyzja wznowieniowa nie obejmowała jednak nieruchomości położonej przy ulicy C. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 1 lipca 2013 r. uchylił decyzję wznowieniową i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania. Ponownie rozpoznając sprawę organ pierwszej instancji, decyzja z 9 grudnia 2013 r., uchylił decyzję z 14 stycznia 2010 r., określił małżonkom zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2010 r. i umorzył postępowanie w odniesieniu do nieruchomości znajdującej się przy ulicy C.