Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędziowie NSA Rafał Batorowicz (spr.) Bożena Wieczorska Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Gminy J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 994/04 w sprawie ze skargi Gminy J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 24 maja 2005 r. Nr [...] w przedmiocie dotacji z budżetu państwa 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. stwierdza nieważność decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 24 maja 2005 r. nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2004 r., nr [...]; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu na rzecz Gminy J. kwotę 7200 zł (siedem tysięcy dwieście) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 2 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA/Wr 994/04, oddalił skargę Gminy J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 24 maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości należnej wpłaty do budżetu z tytułu zwrotu nieprawidłowo wykorzystanej w 2002 r. dotacji pochodzącej z rezerwy celowej zaplanowanej w ustawie budżetowej na 2002 r.
W uzasadnieniu wyroku podano między innymi, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we Wrocławiu po przeprowadzeniu postępowania w zakresie prawidłowości sporządzania wniosków o przyznanie dotacji celowej na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych oraz prawidłowości przyznawania i dokonywania wypłat tych dodatków, a także sporządzania rozliczeń dotacji za 2002 r. decyzją z dnia 25 lutego 2004 r. określił dla Gminy J. należną wpłatę do budżetu z tytułu zwrotu nieprawidłowo wykorzystanej w 2002 r. dotacji pochodzącej z rezerwy celowej zaplanowanej w ustawie budżetowej na 2002 r. a przeznaczonej na dofinansowanie gminom wypłat dodatków mieszkaniowych na kwotę 254.100,20 zł.
W wyniku rozpoznania odwołania Gminy J., Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu decyzją z dnia 24 maja 2004 r. uchylił decyzję organu I instancji i określił należną do budżetu wpłatę w kwocie 142.274,20 zł uznając, iż w takiej wysokości dotacja pobrana została nieprawidłowo.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając skargę na powyższe rozstrzygnięcie Dyrektora Izby Skarbowej wyjaśnił, iż nie dopatrzył się naruszenia przez organy podatkowe przepisów prawa materialnego ani przepisów procedury w stopniu, powodującym usuniecie z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji.
W ocenie Sądu, zasadnie organ odwoławczy przyjął, iż sfinansowanie z dotacji przyznanej na 2002 r. dodatków mieszkaniowych związanych z 2001 r. spowodowało pobranie w 2002 r. dotacji w nadmiernej wysokości. Uzasadniało to zastosowanie art. 93 ust. 1-3 ustawy o finansach publicznych i określenie należnej z tego tytułu wpłaty do budżetu. Sąd wyjaśnił, iż na dofinansowanie wypłaty dodatków mieszkaniowych gmina otrzymuje dotację celową z budżetu państwa, w granicach kwot określonych na ten cel corocznie w ustawie budżetowej (art. 10 ust. 2 ustawy o dodatkach mieszkaniowych). Dotacja, zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o dodatkach mieszkaniowych rozliczana jest kwartalnie, nie dotyczy to jednak nadpłaty za dany rok, która podlega przekazaniu w terminie do 20 stycznia następnego roku na rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego (ust. 8 art. 10 ustawy). Regulacja ta jest ściśle związana z okresem, na jaki zgodnie z art. 61 ustawy o finansach publicznych uchwalany jest budżet. Oznaczać to więc musi, iż z dotacji przeznaczonej na dany rok budżetowy można sfinansować, jak wyjaśnił Sąd, wyłącznie wydatki związane z tym rokiem, a nie z latami poprzednimi.
Odnosząc się do kwestii odpowiedzialności Gminy za nadmiernie pobraną dotację przeznaczoną na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych osobom zalegającym z opłatami czynszowymi przez okres pełnych dwóch miesięcy, Sąd I instancji stwierdził, iż brak było podstaw do zakwestionowania stanowiska orzekających organów, które ustaliły, że Gmina J. nie przeprowadziła szczegółowej analizy otrzymanych informacji o zaległościach w opłatach czynszowych i nie podjęła żadnych działań zmierzających do wyegzekwowania od zarządców obowiązków przewidzianych w art. 8 ust. 4 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Gmina jako jednostka otrzymująca dotacje zobowiązana była zgodnie z art. 93 ust. 1-3 ustawy o finansach publicznych do czuwania nad jej prawidłowym wykorzystaniem, jak i pobraniem w prawidłowej wysokości dotacji.