Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz (spr.) Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 21 marca 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 129/12 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...] na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 21 marca 2012 r., sygn. akt VI SA/Wa 129/12, oddalił skargę [...] na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
I
Pismem z dnia 17 kwietnia 2011 r. [...] Komendant Wojewódzki Policji w K. zawiadomił [...] (dalej: skarżący) o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie cofnięcia skarżącemu licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia. Jako przesłankę wszczęcia postępowania organ wskazał fakt skazania skarżącego wyrokiem Sądu Rejonowego w S. za przestępstwo umyślne z art. 178a §1 k.k. (za prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości) na karę grzywny w wymiarze 40 stawek po 30 zł każda, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat oraz świadczenie pieniężne w kwocie 400 zł na rzecz stowarzyszenia "Wspólnie Pomagamy" w kwocie 400 zł (wyrok Sądu Rejonowego w S. z 15 lutego 2011 r. sygn. akt [...], prawomocny od dnia 5 lipca 2011 r.).
Decyzją z dnia [...] września 2011 r., nr [...] [...] Komendant Wojewódzki Policji w K. cofnął skarżącemu ww. licencję. W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że skarżący przestał spełniać warunek określony w art. 26 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221 z późn. zm.; dalej: ustawa o ochronie osób i mienia), tj. warunek braku skazania pracownika ochrony prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo umyślne, gdyż został skazany przez sąd karny za czyn z art. 178a §1 k.k.
Skarżący złożył w terminie odwołanie od powyższej decyzji, w którym wnosząc o jej uchylenie wyjaśnił, że czyn za który został skazany - prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwym - był incydentem i nie miał żadnego związku z wykonywaną przez niego pracą zawodową. Nadto zarzucił, że organ nie wziął pod uwagę faktu, że licencję posiadał od 2004 r. i przez cały ten czas sumiennie i bez zastrzeżeń wykonywał obowiązki agenta ochrony. Wnoszący odwołanie podał również, że odebranie mu licencji spowoduje konsekwencje dla całej jego rodziny, gdyż on jest jej jedynym żywicielem, a praca w ochronie jedynym źródłem utrzymania.
W wyniku rozpatrzenia odwołania Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ II Instancji wskazał, że wobec dyspozycji art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie osób i mienia nie było możliwości wydania innego rozstrzygnięcia, jak tylko o cofnięciu licencji. Organ wyjaśnił przy tym, że cofnięcie licencji nie jest dodatkową karą za popełniony przez skarżącego czyn, ale skutkiem administracyjnoprawnym ustalenia, że skarżący jako posiadacz licencji został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, co w konsekwencji spowodowało, iż przestał spełnić jeden z istotnych, ustawowo określonych wymogów do zachowania licencji.