Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędziowie NSA Magdalena Bosakirska (spr.) del WSA Dariusz Dudra Protokolant Nina Szyller po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. L. - A.-T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 marca 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 273/12 w sprawie ze skargi P. L. - A.-T. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P. L. - A.-T. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 1.800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 22 marca 2012 r., sygn. akt VI SA/Wa 273/12 oddalił skargę P. L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

I

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

W dniu [...] kwietnia 2009 r. w K. inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego okazując upoważnienie Ś. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2009 r., przeprowadzili kontrolę przedsiębiorcy P. L., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "A.-T.". Kontrola obejmowała okres [...] r. Dotyczyła zgodności wykonywania działalności gospodarczej w zakresie uprawnień do wykonywania przewozów drogowych określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 1265 ze zm.), dalej: "u.t.d." oraz przepisach wykonawczych i w zakresie regulacji dotyczących czasu pracy kierowców. Do celów kontroli inspektorzy pobrali zapisy z kart kierowców i zaświadczenia potwierdzające fakt nieprowadzenia pojazdu, pochodzące od [...] kierowców wykonujących przewozy drogowe w ramach działalności przedsiębiorcy za okres [...] r. Ustalenia kontroli udokumentowano protokołem z dnia [...] maja 2009 r., nr [...].

W zastrzeżeniach do kontroli P. L. wskazał, że w protokole błędnie określono czas trwania kontroli na dzień [...] kwietnia 2009 r., podczas gdy kontrola trwała od dnia [...] kwietnia (dzień wszczęcia) do dnia [...] maja 2009 r. (dzień doręczenia protokołu), co stanowiło naruszenie art. 80a ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.), dalej: "u.s.d.g." oraz art. 74 ust. 1 u.t.d., ponieważ czas kontroli (26 dni) przekroczył jej dopuszczalny limit, który w art. 83 ust. 1 pkt 3 u.s.d.g. określono na 24 dni robocze. Skoro tak było, dowody przeprowadzone w toku kontroli przez organ z naruszeniem przepisów prawa nie mogą być dowodami w żadnym postępowaniu administracyjnym dotyczącym przedsiębiorcy.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] Ś. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego m.in. na podstawie art. 92 ust. 2 pkt 2 u.t.d. nałożył na P. L. karę pieniężną w łącznej kwocie 30.000 zł za liczne naruszenia prawa polegające na nieprawidłowym rejestrowaniu czasu pracy kierowców. Z uzasadnienia decyzji wynika, że kontrola u przedsiębiorcy odbyła się tylko [...] kwietnia 2009 r., ponieważ [...] kwietnia pobrano jedynie od przedsiębiorcy zapisy z tachografów cyfrowych oraz zaświadczenia o nieprowadzeniu pojazdu, a pozostały czas kontroli został poświęcony na analizę zgromadzonych materiałów, co nie wymagało udziału przedsiębiorcy i nie utrudniało działalności gospodarczej.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał zaskarżoną decyzję organu I instancji w całości w mocy. Organ II instancji stwierdził, że kontrola przekraczająca ustawowo określoną liczbę dni kontroli u przedsiębiorcy, nie skutkuje wyeliminowaniem decyzji z obrotu prawnego. Wskazał, że kontrola została przeprowadzona w siedzibie organu, co nie oznacza, żeby przedsiębiorca doznał uszczerbku w wyniku przedłużenia jej trwania.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego