Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Karol Sienkiewicz po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 października 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1436/13 w sprawie ze skargi M. B. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie dodatkowego oznaczenia taksówek osobowych oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. (dalej: WSA w W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 17 października 2013 r., sygn. VI SA/Wa 1436/13 po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. B. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie dodatkowych oznaczeń taksówek osobowych, stwierdził nieważność § 1 ust. 2 uchwały, a w pozostałej części skargę oddalił. Sąd równocześnie orzekł o klauzuli ochrony tymczasowej i kosztach postępowania.
Wyrok ten wydano w następującym stanie sprawy:
W dniu [...] sierpnia 2008 r. Rada Miasta [...] podjęła uchwałę nr [...] w sprawie dodatkowych oznaczeń taksówek osobowych, zmienioną następnie uchwałami z dnia [...] lutego 2009 r. i dnia [...] grudnia 2011 r. Podstawę prawną aktu stanowiły przepisy art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601 ze zm.), dalej p.p., oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), dalej: u.s.g. W załączniku do uchwały określono wzory zewnętrznych i wewnętrznych oznaczeń taksówek osobowych.
W piśmie z dnia [...] lutego 2013 r. M. B. skierował do Rady Miasta [...] wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie § 1 ust. 2 i § 4 uchwały oraz § 3 ust. 1-3, § 6, § 8 i § 9 załącznika do uchwały. Uznał bowiem, że przy podejmowaniu uchwały przekroczono delegację ustawową, przez bezpodstawne określenie obowiązku uiszczania opłat za określone w uchwale oznakowania (§ 1 ust. 2 uchwały) i wskazanie Prezydenta [...] jako podmiotu wytwarzającego i wydającego te dokumenty (§ 4 uchwały), prowadząc do monopolu w tym zakresie. Stwierdził, że niemożliwe jest wytworzenie takich oznaczeń we własnym zakresie czy nabycie ich od innego podmiotu, choć brak było podstawy prawnej ku temu, aby wymusić na taksówkarzach konieczność zawierania umów o nabycie tych oznaczeń z jednym podmiotem, w tym przypadku organem władzy publicznej. Brak było również podstawy do wprowadzenia wymogu oznakowania pojazdu tabliczkami informacyjnymi z hologramem (§ 3 ust. 1-3 załącznika), a ponadto nie sprecyzowano wymagań technicznych oznaczeń. Niezgodny z przepisami i naruszający dobra osobiste jest obowiązek stosowania tabliczek informacyjnych na desce rozdzielczej pojazdu (§ 6 załącznika) zawierających dane osobowe i wizerunek kierowcy. Naruszenia interesu prawnego przedmiotową uchwałą M. B. upatrywał w fakcie prowadzenia licencjonowanej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług taksówką i konieczności nabywania wskazanych oznaczeń.
Wobec braku odpowiedzi organu, M. B. wniósł do WSA w W. skargę, w której zażądał stwierdzenia nieważności § 1 ust. 2 i § 4 uchwały oraz § 3 ust. 1-3, § 6, § 8 i § 9 załącznika do uchwały, przedstawiając argumentację jak w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta [...] wniosła o jej oddalenie. Organ podał, że zaskarżona uchwała stanowi akt prawa miejscowego, a podstawę prawną jego wydania stanowił art. 15 ust. 7 p.p. Przepis ten w swej treści jest dość lakoniczny i nie precyzuje, co powinna zawierać przedmiotowa uchwała. Jednak podejmując uchwałę konieczne było określenie podmiotu, który będzie ją realizował. W uchwale nie wskazano jednak wprost podmiotu, który będzie dystrybuował dodatkowe oznaczenia, jednak z uwagi na wątpliwości interpretacyjne przepisów uchwały toczą się prace nad zmianą jej treści. W uchwale nie określono też wprost wysokości opłaty, a [...] nie osiąga z tej działalności dochodu, ponieważ opłata ta jest kalkulowana na poziomie kosztów wytworzenia i użycie takiego zwrotu byłoby bardziej trafnym określeniem. Wprowadzenie wymogu dodatkowego oznakowania taksówek było konsultowane ze związkiem zawodowym reprezentującym interesy taksówkarzy, który wypowiedział się pozytywnie o projekcie uchwały. Ponadto wymóg dodatkowych oznakowań znajduje swoją podstawę prawną w przepisach p.p. i stanowi uzasadnioną reglamentację działalności gospodarczej. Dodatkowo, taksówkarze [...] są uprzywilejowaną grupą zawodową w ruchu drogowym, ponieważ mogą korzystać z tzw. bus pasów i poruszać się pojazdami po [...]. Takie dodatkowe oznakowanie leży także w interesie klientów i chroni licencjonowanych taksówkarzy przed nieuczciwą konkurencją. Wobec tego, w ocenie organu, skarżący nie wykazał, że zaskarżona przez niego uchwała naruszyła jego interes prawny, jak tego wymaga art. 101 ust. 1 u.s.g.