Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędziowie NSA Jan Bała Janusz Zajda (spr.) Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. C. - C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 kwietnia 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 2241/10 w sprawie ze skarg B. C. - C. na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] i z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za legalizację przyrządów pomiarowych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B. C. - C. na rzecz Prezesa Głównego Urzędu Miar 300 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 18 kwietnia 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 2241/10 oddalił skargi B. C. na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Miar z [...] sierpnia 2010 r. nr [...] oraz [...] w przedmiocie określenia opłaty za legalizację przyrządów pomiarowych.
Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że skarżący złożył wnioski o przeprowadzenie legalizacji ponownej przyrządów pomiarowych - taksometrów elektronicznych wraz z formularzami ustalania wysokości opłaty należnej za wydanie przez organ dowodów legalizacji przyrządów pomiarowych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. nr 229, poz. 2309 ze zm.; dalej: rozporządzenie w sprawie opłat).
Decyzjami z [...] maja 2010 r. nr [...] i [...] Naczelnik Obwodowego Urzędu Miar w W. na podstawie art. 21 § 4 w zw. z § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 24 ust. 1, ust. 2 pkt 2 i ust. 6, art. 24a ust. 2 i ust. 3 ustawy z 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (t.j. Dz. U. z 2004 r., nr 243, poz. 2441 ze zm.), oraz rozporządzenia w sprawie opłat, określił skarżącemu wysokość zobowiązania w opłacie za legalizację przyrządów pomiarowych w kwocie 2000 zł oraz wysokość odsetek za zwłokę w związku z nieuiszczeniem przez wnioskodawcę w terminie należnych opłat. W odwołaniach od tych decyzji skarżący podnosił, że za dokonaną zmianę układu taryf w taksometrach Prawo o miarach nie przewiduje pobierania opłat, gdyż nie jest to czynność legalizacji.
Po ponownym rozpatrzeniu spraw w wyniku odwołań skarżącego, Prezes Głównego Urzędu Miar decyzjami z [...] sierpnia 2010 r. utrzymał w mocy decyzje organu I instancji. W uzasadnieniu stwierdził, że skarżący zobowiązany był na podstawie art. 24a ust. 2 i 3 Prawa o miarach wnieść opłatę za legalizację ponowną taksometrów w zakresie zmiany układu taryf na nowy w wysokości określonej w uwadze nr 1 do pkt 13 lp. IV załącznika do rozporządzenia w sprawie opłat. Wskazał, że zgodnie z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 16 czerwca 2003 r. w sprawie wymagań metrologicznych, którym powinny odpowiadać taksometry elektroniczne (Dz. U. nr 108, poz. 1014; dalej: rozporządzenie w sprawie wymagań metrologicznych), taksometr powinien być skonstruowany i wykonany w sposób umożliwiający nałożenie cech zabezpieczających, które uniemożliwią, bez ich naruszenia, dostęp do urządzenia programującego i ingerencję w program taksometru. W związku z tym nie jest możliwa zmiana układu taryf na nowy bez usunięcia cech zabezpieczających. W tej sprawie w celu dokonania zmiany układu taryf na nowe nastąpiło usunięcie cechy zabezpieczającej oraz dokonanie stosownych sprawdzeń, w wyniku czego dokonano wpisu w świadectwach legalizacji ponownej taksometrów elektronicznych, że spełniają one wymagania i wydanie takich dowodów legalizacji ponownej. Odnosząc się do zarzutu niekonstytucyjności nałożonych na skarżącego opłat organ stwierdził, że określenie wysokości tych opłat nastąpiło na podstawie obowiązującego prawa, które organ ma obowiązek stosować.