Skarga kasacyjna na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie rozłożenia na raty opłaty wynikającej ze zmiany koncesji po wznowieniu postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 27 maja 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 273/14 w sprawie ze skargi T. Spółki z o.o. w W. (dawniej: P. S.A. w W.) na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie rozłożenia na raty opłaty wynikającej ze zmiany koncesji po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od T. Spółki z o.o. w W. na rzecz Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 27 maja 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 273/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę T. Spółki z o.o. z siedzibą w W., dawniej P. S.A., na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że skarżąca spółka uzyskała w dniu [...] stycznia 2009 r. koncesję na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą "[...]". Koncesja została zmieniona (rozszerzona o przyznanie prawa do rozpowszechniania programu drogą rozsiewczą naziemną w sposób cyfrowy w sygnale multipleksu drugiego) decyzją Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (KRRiT) z dnia [...] lipca 2009 r. W decyzji tej ustalono, że opłata za zmianę (rozszerzenie) koncesji wynosi 6.008.750 złotych.

Pismem z dnia [...] września 2009 r. spółka wniosła o rozłożenie na raty opłaty za zmianę koncesji - ustalonej w pkt 2 wskazanej wyżej decyzji.

Decyzją Przewodniczącego KRRiT z dnia [...] kwietnia 2010 r. opłatę rozłożono na 3 raty.

W dniu [...] września 2012 r. (data nadania) spółka wniosła o wznowienie postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji z dnia [...] kwietnia 2010 r. dotyczącej rozłożenia na raty opłaty - wynikającej z decyzji z dnia [...] lipca 2009 r. - wskazując na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 r. sygn. akt P 9/09. Strona domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji w całości oraz "wydania nowej decyzji co do istoty sprawy, w której organ postanawia nie rozkładać kwoty 82 zł, wynikającej z decyzji Przewodniczącego KRRiT z dnia [...] lipca 2010 r., na raty."

Decyzją z dnia [...] marca 2013 r. Przewodniczący KRRiT odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] kwietnia 2010 r.

Pismem z dnia 16 kwietnia 2013 r. strona wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. Przewodniczący KRRiT - utrzymując w mocy swe rozstrzygnięcie - wskazał, że w ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226 ze zm.; dalej: u.r.t.) brak wyraźnego odesłania do art. 11 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 672; dalej: u.s.d.g.), również sam art. 11 u.s.d.g. nie stanowi wprost o jego stosowaniu do postępowań prowadzonych przez Przewodniczącego KRRiT. Ponadto organ nie zgodził się ze stroną, że zaskarżona decyzja jest wadliwa ze względu na niezastosowanie przepisów o opłacie skarbowej i błędne zastosowanie nowych przepisów o opłatach za udzielenie koncesji, tj. art. 40 w obecnym brzmieniu oraz przepisów rozporządzenia KRRiT z 4 grudnia 2012 w sprawie wysokości opłat za udzielanie koncesji na rozpowszechnienie programów radiowych i telewizyjnych. Zdaniem Przewodniczącego KRRiT wymienione przepisy nie stanowiły podstawy ani zaskarżonej decyzji, ani też decyzji Przewodniczącego KRRiT z dnia [...] kwietnia 2010 r. w przedmiocie rozłożenia opłaty na raty a argumenty strony nie znajdują potwierdzenia w treści powoływanego wyroku TK. Trybunał stwierdził bowiem, że "podstawą prawną obowiązku uiszczenia opłaty za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych jest art. 40 ust. 1 u.r.t.". Organ uznał, że skoro Trybunał Konstytucyjny nie uchylił art. 40 ust. 1 u.r.t. kwestię opłaty za udzielenie koncesji mimo przejściowego braku przepisów wykonawczych reguluje tylko i wyłącznie ustawa o radiofonii i telewizji.

Strona 1/6