Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała Sędziowie Rafał Batorowicz (spr.) NSA Zofia Borowicz Protokolant Michał Mazur po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. Z. G. Spółki z o.o. w Z. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1034/08 w sprawie ze skargi P. Z. G. Spółki z o.o. w Z. G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany decyzji poświadczającej zgodność wyposażenia i warunków lokalowych stacji kontroli pojazdów oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 8 października 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1034/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. Z. G. Sp. z o.o. z siedzibą w Z. G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2008 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany decyzji poświadczającej zgodność wyposażenia i warunków lokalowych stacji kontroli pojazdów. Decyzja ta utrzymała w mocy decyzję Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego z dnia [...] stycznia 2008 r. o nr [...].
Sąd pierwszej instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organów administracji, które stwierdziły, że w dniu [...] grudnia 2007 r. skarżąca spółka wystąpiła do Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego (dalej jako: Dyrektor TDT) z wnioskiem o zmianę decyzji tego organu z dnia [...] sierpnia 2006 r., nr [...], wydanej na podstawie art. 83 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) dla Przedsiębiorstwa Państwowego "P." z siedzibą w Z. G. i poświadczającej zgodność wyposażenia i warunków lokalowych stacji kontroli pojazdów zgodnych z odpowiednimi wymaganiami - poprzez zastąpienie nazwy Przedsiębiorstwo Państwowe "P." nazwą P. Z. G. Sp. z o.o. Z uzasadnienia wniosku i załączonych do niego dokumentów wynikało, że w dniu 7 listopada 2007 r. pomiędzy Skarbem Państwa (reprezentowanym przez Wojewodę [...]) a D. Z. M. "D." Sp. z o.o. (dalej jako: spółka D.) została zawarta, stosownie do treści art. 48 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.), umowa sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej jako: k.c.), w tym prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli posadowionych na tym gruncie, której przedmiotem było Przedsiębiorstwo Państwowe "P." w Z. G. Spółka D. wniosła następnie przedmiotowe przedsiębiorstwo aportem do skarżącej spółki - P. Z. G. Sp. z o.o. W ocenie organów, postępowanie wszczęte powyższym wnioskiem należało umorzyć, bowiem zmiana decyzji jest możliwa tylko przy niezmienionym stanie faktycznym i prawnym. Ponadto, wniesienie przedsiębiorstwa aportem do spółki nie skutkuje przeniesieniem na tę spółkę praw o charakterze publicznoprawnym.
Sąd pierwszej instancji za chybione uznał zarzuty naruszenia art. 39 ust. 1 pkt 1 i art. 40 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji. Sąd wskazał, że nabywcą Przedsiębiorstwa Państwowego "P." zostały w wyniku prywatyzacji bezpośredniej D. Z. M. D. Sp. z o.o. i to ta spółka zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki powyższego przedsiębiorstwa, bez względu na charakter stosunku prawnego, z którego te prawa i obowiązki wynikają. Elementy wchodzące w skład Przedsiębiorstwa Państwowego "P." stały się składnikami majątkowymi spółki D., jednakże wniesienie ich aportem do skarżącej spółki nie stanowi podstawy do przyjęcia, iż doszło do sukcesji uniwersalnej praw i obowiązków tego przedsiębiorstwa na rzecz skarżącej.