Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Beata Kozicka Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej H. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2016 r. sygn. akt V SAB/Wa 94/15 w sprawie ze skargi H. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w sprawie załatwienia wniosku o wznowienie postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od H. G. na rzecz Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2016r., sygn. akt V SAB/Wa 94/15 oddalił skargę H.G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie załatwienia wniosku o wznowienie postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 23 listopada 2012 r. H.G. (skarżąca) skierowała do Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w R. wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Dyrektora P. Oddziału Regionalnego Agencji w R. z dnia [...] lipca 2009 r., w przedmiocie przyznania płatności do gruntów rolnych na 2007 r., utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w R. z dnia [...] kwietnia 2009 r. Jako podstawę wznowienia pełnomocnik skarżącej wskazał art. 145 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, dalej jako k.p.a.), tj. brak udziału w postępowaniu administracyjnym P.G. i A.N. (osoby składające wnioski o płatności do tych samych działek) oraz art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. poprzez wprowadzenie skarżącej w błąd przez pracowników organu co do wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 marca 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na wspieranie przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt objętego PROW 2007-1013, a nadto wskazał, że nową okolicznością i nowym dowodem istniejącym w dacie wydania decyzji przez organ I instancji jest protokół z czynności kontrolnych z dnia 8 maja 2009 r., Nr [...], z którego wynika, że posiadaczem działki nr 3471 w 2007 r. była skarżąca (a nie jej syn - P.G.).
Pismem z dnia 6 marca 2013 r. Dyrektor Oddziału ARiMR, na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. wezwał skarżącą (kierując pismo do pełnomocnika) do wskazania w terminie 7 dni terminu, w którym dowiedziała się o nowym dowodzie w postaci protokołu z czynności kontrolnych z dnia 8 maja 2009 r. oraz pouczył o skutkach nieusunięcia braku.
Wobec nieprzedstawienia przez stronę odpowiedzi, pismem z dnia 20 marca 2013 r. Dyrektor Oddziału, wskazując jako podstawę treść art. 64 § 2 k.p.a., pozostawił wniosek o wznowienie postępowania bez rozpoznania z powodu nieusunięcia braku formalnego tj. wskazania terminu, w którym H.G. dowiedziała się o istnieniu nowego dowodu w sprawie w postaci protokołu z czynności kontrolnych. Dyrektor wskazał, że wezwanie do usunięcia braków zostało jej doręczone w dniu 8 marca 2013 r. wobec czego termin do usunięcia braków upłynął w dniu 15 marca 2013 r.
Wniesienie przez H.G. skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na beczynność było poprzedzone rozpoznaniem przez Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zażalenia złożonego przez nią na niezałatwienie przez Dyrektora P. Oddziału Regionalnego Agencji w R. w terminie sprawy dotyczącej wniosku z dnia 23 listopada 2012 r. o wznowienie postępowania.
Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa postanowieniem z dnia [...] września 2015 r., Nr [...], uznał zażalenie za nieuzasadnione. Organ wskazał, że postępowanie wstępne zainicjowane wnioskiem H.G. o wznowienie postępowania w sprawie przyznania płatności na rok 2007, w zakresie w jakim dotyczyło ono jego wznowienia na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. zostało przez Dyrektora P. Oddziału Regionalnego ARiMR w R. zakończone czynnością materialno-techniczną, niepodlegającą zaskarżeniu w drodze odwołania ani zażalenia, co w ocenie Prezesa ARiMR, stanowiło jedyny prawnie dopuszczalny sposób załatwienia tego podania w zakresie dotyczącym wskazanej we wniosku przesłanki wznowienia postępowania z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.