Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędzia NSA Maria Jagielska Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Spółki jawnej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 2 września 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 708/14 w sprawie ze skargi M. Spółki jawnej w B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2014 r.,nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...]; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz M. Spółki jawnej w B. 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 września 2014 r. sygn. akt I SA/Bd 708/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. sp.j. w B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis.
Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. Prezydent B. odmówił skarżącej spółce wydania zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis w kwocie 6.138,50 zł z powodu uchybienia terminu do złożenia wniosku, o którym mowa w § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810).
W zażaleniu na powyższe postanowienie strona wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis. Spółka podniosła, że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
Po rozpoznaniu skargi spółki na powyższe postanowienie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 3 września 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 436/13 uchylił zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu sąd podkreślił, że termin wynikający z § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2007 r. jest terminem materialnym co oznacza, iż nie może ulec wydłużeniu. Zdaniem sądu, w sprawie istnieją niejasności co do stanu faktycznego sprawy wobec czego, sąd zobowiązał organ do wyjaśnienia w sposób niebudzący wątpliwości, kiedy nastąpiło wydatkowanie środków.
Ponownie rozpatrując sprawę, postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że w dniu [...] stycznia 2013 r. spółka złożyła wniosek o wystawienie zaświadczenia o pomocy de minimis z ZFRON. Strona do wniosku dołączyła fakturę VAT nr [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. z terminem płatności do 28 grudnia 2012 r. na kwotę 6.138,50 zł netto. Z potwierdzenia wykonania przelewu kwoty 6.138,50 zł przez stronę z rachunku wynika, że przelew został dokonany w dniu 27 grudnia 2012 r. Datę wykonania przelewu i płatności potwierdzają zeznania świadka M. C., głównej księgowej strony. Świadek zeznała, że wyciąg księgowany jest w styczniu 2013 r., rozliczenie podatku VAT nastąpiło w styczniu, a rozliczenie podatku dochodowego w kwietniu 2013 r. Występująca w charakterze strony Z. M. potwierdziła treść zeznań świadka.
Organ podkreślił, że z treści § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia wynika, iż warunkiem uzyskania pomocy de minimis jest uzyskanie zaświadczenia, jednakże na przedsiębiorcę został nałożony obowiązek warunkujący uzyskanie tego zaświadczenia w postaci przedłożenia organowi w terminie 30 dni informacji o dokonaniu wydatku. Brak spełnienia jednej z przesłanek określonych w § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia skutkuje wygaśnięciem prawa do uznania pomocy jako pomoc de minimis.