Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Maria Myślińska (spr.) Protokolant Marta Zawadzka po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Gl 1241/13 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 1241/13 oddalił skargę [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:
Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] marca 2013 r. na podstawie art. 40 ust. 12 pkt 1 i ust. 13 w związku z art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 260, zwanej dalej ustawą lub ustawą o drogach publicznych) oraz uchwały nr XX/678/2003 Rady Miejskiej w [...] z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie 1 m² pasa drogowego dróg publicznych w granicach miasta [...], wymierzył [...] karę pieniężną w wysokości 14.904,00 zł za umieszczenie reklam w pasie drogowym [...] bez zezwolenia zarządcy drogi.
W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że przeprowadzona przez pracowników Miejskiego Zarządu Dróg wizja w terenie w dniu 14.02.2013 r. ujawniła zajęcie przez [...] ww. pasa drogowego poprzez umieszczenie bez zezwolenia 30 szt. reklam. Kolejne kontrole przeprowadzone przez pracowników MZD w dniach 15, 18 i 19 lutego 2013 r. ujawniły nadal zainstalowanie reklamy w pasie drogowym ww. ulicy. Kwota kary pieniężnej wynikała z przyjęcia, że okres zajęcia pasa drogowego wynosi 6 dni tj. od dnia 14.01.2013 r. w którym stwierdzono faktyczne umieszczenie reklam w części zieleńca do dnia 19.02.2013 r. Powierzchnię reklam wyliczono mając na uwadze wymiary reklamy 0,90 m x 2,30 m, ilość reklam 30 szt., reklama jest obustronna. W tym względzie powołano się na sporządzone protokoły z wizji w terenie oraz dokumentację zdjęciową.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 40 ust. 6 i ust. 12 ustawy o drogach publicznych utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia SKO stwierdziło, że zgodnie z przepisami art. 40 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o drogach publicznych zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga - w drodze decyzji administracyjnej - zezwolenia zarządcy drogi. Z kolei zgodnie z przepisem art. 40 ust. 12 pkt 1 ustawy za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi, zarządca ten wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości 10-krotności opłaty za zajęcie pasa drogowego. Kara ta jest oparta o konstrukcję prawną odpowiedzialności obiektywnej, która realizuje się poprzez samo zaistnienie sytuacji naruszenia prawa. Odpowiedzialność z tego tytułu jest niezależna od winy sprawcy naruszenia, a nałożenie kary jest obligatoryjne.
Według Organu odwoławczego ustalenia faktyczne zostały poczynione przez organ I instancji prawidłowo w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, oceniony przy uwzględnieniu treści art. 80 k.p.a. Organ odwoławczy podkreślił, że chodzi o zamontowanie 30 szt. reklam na istniejących już w pasie drogowym elementach konstrukcyjnych - słupach oświetleniowych, w sposób stosunkowo stabilny i taki, który nie pozwala na ich swobodne przemieszczanie w każdej dowolnej chwili, jak np. reklam na ruchomych nośnikach. Jeżeli zatem organ w sposób niewątpliwy ustalił, iż reklamy były zamontowane w dniach 14 i 15 lutego, a ponadto stwierdził ich obecność także w dniach 18 i 19 lutego, to przyjąć należy, że wbrew logice i zasadom doświadczenia życiowego byłoby twierdzenie, iż we wskazanych pośrednich dniach (16 i 17 lutego) reklamy te były zdemontowane.