Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Podlaskiego w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę budynku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms /spr./ Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędzia NSA Jacek Hyla Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 czerwca 2005 r. sygn. akt II SA/Bk 51/05 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę budynku 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...], 3. zasądza od Wojewody Podlaskiego na rzecz skarżącej J. W. kwotę 1282 (słownie: tysiąc dwieście osiemdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym 542 (słownie: pięćset czterdzieści dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę J. W. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] grudnia 2004 r. o umorzeniu postępowania odwoławczego, ponieważ skarżąca, która wniosła odwołanie od decyzji Starosty H. z dnia [...] listopada 2004 r. o pozwoleniu na budowę i zatwierdzeniu projektu budowlanego budynku inwentarskiego murowanego, szczelnego zbiornika na płynne odchody zwierzęce i szczelnego zbiornika na ścieki socjalno-bytowe na działce nr 25 we wsi I., gmina N., nie jest stroną w tej sprawie.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Starosta H. jako organ pierwszej instancji, na wniosek inwestora A. H. udzielił pozwolenia na budowę (decyzją z dnia 18 listopada 2004 r.) budynku inwentarskiego (wolnostojącej bezściółkowej obory z boksami legowiskowymi dla krów mlecznych o obsadzie 200 DJP), zbiornika na płynne odchody zwierzęce o pojemności 1211 m3 i zbiornika na ścieki socjalno-bytowe o pojemności 5 m3 oraz zatwierdził projekt budowlany. Odwołanie od tej decyzji wniosła J. W., podnosząc, iż jest właścicielką działki znajdującej się w obszarze oddziaływania projektowanego obiektu. Wojewoda Podlaski umorzył postępowanie odwoławcze stwierdzając, iż przeprowadzona analiza zgodności tej inwestycji z przepisami budowlanymi prowadzi do wniosku, że obszar oddziaływania tej inwestycji nie obejmuje nieruchomości skarżącej, a wobec tego skarżąca nie jest stroną w tej sprawie w rozumieniu art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r., Nr 207, poz. 2016), co oznacza, że nie jest uprawniona do wniesienia odwołania i z tej przyczyny postępowanie odwoławcze podlega umorzeniu.

Oddalając skargę J. W. Wojewódzki Sąd Administracyjny podniósł w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że w tej sprawie, z uwagi na to, że planowana inwestycja jest przedsięwzięciem oddziaływującym na środowisko, został sporządzony w lipcu 2004 r. raport o oddziaływaniu inwestycji na środowisko, w trybie art. 46 - 57 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 ze zm.), który został pozytywnie uzgodniony decyzją Starosty H. z dnia 12 sierpnia 2004 r. W ocenie Sądu organ odwoławczy zasadnie umorzył postępowanie odwoławcze, ponieważ zgodnie z treścią raportu o oddziaływaniu inwestycji na środowisko, nieruchomość skarżącej nie znajduje się w obszarze oddziaływania obiektu, a wobec tego skarżąca nie jest stroną w rozumieniu art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego. Zarzuty skarżącej dotyczące treści raportu mogły być podnoszone wyłącznie w postępowaniu dotyczącym tego raportu, zakończonym decyzją Starosty H. z dnia 12 sierpnia 2004 r. i nie mogą być podnoszone w sprawie o wydanie pozwolenia na budowę. Nie podważa tego stanowiska okoliczność, iż skarżąca była stroną w sprawie o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, ponieważ w sprawie o pozwolenie na budowę ma zastosowanie szczególny przepis art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, który określa, kto, poza inwestorem, może być stroną w takiej sprawie, a więc przepis ten wyłącza stosowanie art. 28 k.p.a. Zdaniem Sądu organ odwoławczy prawidłowo określił obszar oddziaływania obiektów na podstawie przepisów z zakresu prawa budowlanego, mając na uwadze § 12 i 36 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) oraz § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132, poz. 877).

Strona 1/4