Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak sędzia del. WSA Izabela Bąk-Marciniak /spr./ Protokolant asystent sędziego Aneta Kolarz-Kucięba po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej U. M. i A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Ol 263/16 w sprawie ze skargi U. M. i A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [..] z dnia [..] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. akt II SA/Ol 263/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę U. M. i A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [..] z dnia [..] grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym :
Po ponownym rozpatrzeniu wniosku U. i A. M. o ustalenie warunków zabudowy dla obiektu budowlanego zrealizowanego w warunkach samowoli budowlanej, Wójt Gminy [..] decyzją z dnia [..]września 2015r. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie wiaty o konstrukcji drewnianej na działce nr [..], gmina P. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 59 ust. 1, art. 60, art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 199 ze zm.). W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że wnioskowana inwestycja jest niezgodna z warunkami określonymi w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. W obszarze analizowanym brak jest działki zabudowanej w sposób, który umożliwi określenie cech dla nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Podczas analizy stwierdzono, że w obszarze analizowanym znajdują się wyłącznie obiekty budowlane typu "letniskowego", wzniesione w sposób samowolny, a pozostały teren to teren rolniczy, otwarty. Wyjaśniono, że jednostką architektoniczno-urbanistyczną terenu otaczającego jest przestrzeń rolnicza z rozproszonymi gospodarstwami rolnymi, często znacznie oddalonymi od dróg publicznych. Podano także, że w odniesieniu do działek o nr: [..] w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w M. prowadzone są postępowania w sprawie samowoli budowlanych, które co do trzech działek zakończyły się ostateczną decyzją nakazującą rozbiórkę obiektów. Dodatkowo z Wydziału Architektoniczno - Budowlanego Starostwa Powiatowego w M. organ otrzymał informację, że w posiadanych rejestrach nie odnaleziono zapisów potwierdzających wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę lub przyjęcie zgłoszenia budowy budynków rekreacji indywidualnej, budynków gospodarczych, altan, wiat dla terenu objętego analizą urbanistyczną.
Od powyższej decyzji U. i A.M. złożyli odwołanie zarzucając jej naruszenie art. 59 ust. 1 w zw. z art. 50 ust. 2 u.p.z.p. poprzez uznanie, że w przypadku wiaty o konstrukcji drewnianej o wymiarach mniejszych niż 25 m2 wymagane jest wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Dodatkowo zarzucili naruszenie: art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. poprzez bezzasadne stwierdzenie, że wyniki analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu wskazują iż w obszarze analizowanym nie istnieje działka zabudowana w sposób, który umożliwi określenie cech dla nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu; § 3 rozporządzenia Ministra i Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. nr 164, poz. 1588) poprzez błędne wyznaczenie obszaru analizowanego w minimalnym wymiarze, podczas gdy zwiększenie obszaru analizowanego doprowadziłoby do stwierdzenia, że planowana inwestycja stanowić będzie kontynuację istniejącej legalnej zabudowy; art. 53 ust. 4 w zw. z art. 64 ust. 1 u.p.z.p. poprzez jego niezastosowanie, podczas gdy z treści przywołanego przepisu wprost wynika konieczność uzgodnienia projektu decyzji m in. z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska i właściwym zarządcą drogi; art. 7, art. 77 § 1 i 80 k.p.a. poprzez brak dołożenia staranności w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz wnikliwego załatwienia sprawy z uwzględnieniem interesu społecznego, jak i słusznego interesu obywateli, a ponadto brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego.