Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. NSA Zdzisław Kostka (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi J. R. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Po 792/12 w sprawie ze skargi Miasta P., R. K., A. B., M. B., L. K., B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 5 marca 2013 r., sygnatura akt II SA/Po 792/12, rozpoznając skargę Miasta P., [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z [...] lipca 2012 r., którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z [...] kwietnia 2012 r. o ustaleniu na rzecz J. P. warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowo-handlowego przy ul. [...] w P., uchylił zaskarżoną decyzję.
Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że w ocenie tego Sądu decyzja SKO w P. była wadliwa z następujących powodów.
Organy administracji nieprawidłowo ustaliły krąg podmiotów, które powinny być stroną postępowania oraz nie zapewniły im udziału w postępowaniu. W szczególności, w ocenie Sądu pierwszej instancji, dotyczy to skarżących, którzy są właścicielami lokali w budynkach przy ul. [...] w P. oraz M. K. współwłaściciela nieruchomości położonej przy ul. [...].
Wadliwie też prowadzono postępowanie w związku z udziałem w nim Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. [...] w P.. Organ pierwszej instancji temu podmiotowi decyzję doręczył wysyłając ją do M. SA w P., mimo że przedsiębiorstwo to nie sprawowało zarządu nieruchomością wspólną. Natomiast SKO w P. swoją decyzję doręczyło temu przedsiębiorstwu oraz nadto członkom Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. [...] w P.. Ponadto nie uwzględniono, że Wspólnota ta jest tak zwaną małą wspólnotą, czyli liczba lokali wyodrębnianych i niewyodrębnionych nie jest większa niż siedem.
SKO w P. rozpoznało odwołania podmiotów, którym nie została doręczona decyzja organu pierwszej instancji, nie wyjaśniając, czy odwołania te zostały wniesione w terminie.
Organ odwoławczy naruszył też art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. w odniesieniu do odwołania wniesionego przez Miasto P., które jako właściciel lokalu nr 1 w budynku przy ul. [...], jest członkiem tej wspólnoty. Zdaniem Sądu pierwszej instancji Gmina Miasta P. nie mogła być stroną postępowania, gdyż w tym postępowaniu decyzję wydał organ wykonawczy tej gminy. W związku z tym postępowanie wszczęte na skutek wniesionego przez Gminę Miasta P. odwołania powinno być, zdaniem Sądu pierwszej instancji, umorzone.
Wskazane okoliczności, w ocenie Sądu pierwszej instancji, stanowią naruszenie art. 7, art. 10 , art. 15, art. 28, art. 77 § 1, art. 80, art. 81, art. 107 § 3 oraz art. 138 § 1 pkt 1 i pkt 3 k.p.a., co uzasadnia uchylenie decyzji SKO na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.
Niezależnie od tych uchybień przepisom postępowania Sąd pierwszej instancji uznał, że decyzja SKO w Poznaniu narusza następujące przepisy prawa materialnego.
Art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, gdyż nie wyjaśniono właściwie, czy planowana inwestycja, polegająca na budowie budynku handlowo-usługowego o powierzchni zabudowy 1.200 m2 i kubaturze 6.000 m3 kontynuuje funkcje występujące na nieruchomościach sąsiednich, mianowicie budynków użyteczności publicznej włącznie z funkcją sakralną. Sąd pierwszej instancji zwrócił też uwagę na to, że obecnie na terenie objętym decyzją o warunkach zabudowy, której dotyczy sprawa, znajduje się zabudowa związana z usługami hotelarskimi.