Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny /spr./ Sędziowie sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. B. i Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 2664/12 w sprawie ze skargi M. B. i Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z 25 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. B. i Wspólnoty Mieszkanowej [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] września 2012 r. uchylającą decyzję Mazowieckiego Wojewódziego Konserwatora Zabytków z [...] marca 2012 r. w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków i przekazującą sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z [...] marca 2012 r. na podstawie art. 89 pkt 2, art. 91 ust. 4 pkt 3 i 4, art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. 2003 r. Nr 162, poz. 1568 - z póź. zm) po przeprowadzeniu z urzędu postępowania administracyjnego (w związku z pismem [...] Konserwatora Zabytków) orzekł o wpisaniu do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego kamienicy (budynek frontowy wraz z oficynami), wzniesionej w latach 1879-80, według projektu architekta A. W., rozbudowanej po 1897 r. oraz w latach 20-tych XX w. położonej w [...] przy ul. [...] oraz niewpisaniu otoczenia ww. kamienicy (dz. ew. nr [...]).
Od powyższej decyzji odwołanie wnieśli M. B. właścicielka lokalu nr [...] w ww. budynku oraz Wspólnota Mieszkaniowa [...], wnosząc o uchylenie decyzji bądź ewentualne przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia i zarzucając naruszenie przepisów ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, w szczególności art. 3 tej ustawy poprzez błędne uznanie, iż sporny obiekt spełnia warunki zabytku nieruchomego; art. 7 i art. 10 k.p.a. poprzez brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, jak również pominięcie Wspólnoty jako strony postępowania.
Na skutek odwołania Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z [...] września 2012 r. na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., uchylił w całości zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że organ I instancji nieprecyzyjnie określił przedmiot ochrony prawnej zabytku. Wątpliwości w tym zakresie wywodził z rozbieżności między sentencją zaskarżonej decyzji, a jej załącznikiem. W sentencji decyzji wskazano bowiem, iż przedmiotem ochrony jest kamienica (budynek frontowy wraz z oficynami), położona w [...] przy ul. [...], na terenie działek ewidencyjnych o numerach [...] z obrębu [...], oznaczonych kolorem czerwonym na załączniku graficznym. Jednakże kolorem czerwonym na załączniku graficznym oznaczono teren stanowiący działki ewidencyjne o numerach [...], bez uwzględnienia działki o numerze [...]. W ocenie organu w postępowaniu administracyjnym nie brały udziału wszystkie osoby będące stronami tego postępowania. W postępowaniu nie uczestniczyła wspólnota mieszkaniowa budynku frontowego położonego przy ul. [...] w [...], a przedmiot postępowania dotykał w bezpośredni sposób interesu prawnego Wspólnoty, związanego z koniecznością zarządzania nieruchomością wspólną.
Organ drugiej instancji odniósł się także do poczynionych w postępowaniu ustaleń co do adresu zamieszkania A. M. i A. K. Organ konserwatorski dokonywał bowiem doręczeń na adres lokalu, którego uczestnicy są właścicielami. Jednocześnie w aktach sprawy brak było dowodu potwierdzającego, iż jest to adres prawidłowy. Zobowiązał organ pierwszej instancji, by rozpatrując przedmiotową sprawę ustalił adresy wszystkich stron postępowania i zgromadził dokumentację potwierdzającą prawidłowość dokonanych doręczeń. Organ wywodził także, iż skoro konserwator zabytków orzekł o niewpisaniu do rejestru zabytków otoczenia kamienicy, to powinien w uzasadnieniu wskazać, z jakich powodów odstąpił od objęcia ochroną konserwatorską powyższego terenu i nie dopełniając tego obowiązku naruszył art. 107 § 3 k.p.a.