Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy B. w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 sierpnia 2013 r. sygn. akt II SA/Rz 463/13 w sprawie ze skargi [...] Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt z siedzibą w R. na uchwałę Rady Gminy B. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 8 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SA/Rz 463/13, oddalił skargę [...] Stowarzyszenia [...] w R. na uchwałę Rady Gminy B. z [...] grudnia 2012 r. w sprawie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt.

W skardze skarżące Stowarzyszenie zarzuciło naruszenie art. 11a ust. 2 pkt 1, 7 i 8 oraz art. 11a ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Zdaniem skarżącego Stowarzyszenia uchwalony program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt nie zawiera wszystkich wymaganych przez prawo elementów, w szczególności dotyczących zapewnienia schroniska dla zwierząt bezdomnych, wskazania gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich, zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt oraz sposobu wydatkowania środków przeznaczonych na realizację programu.

Skarżące Stowarzyszenie w skardze uzasadniło także swoją legitymację do wniesienia skargi. W związku z tym wskazało, że posiada status organizacji pożytku publicznego a jej statutowym zadaniem jest ochrona zwierząt. Tym samym naruszenie uprawnień zwierząt stanowi bezpośrednie naruszenie interesu prawnego skarżącego Stowarzyszenia. Ponadto wskazano, że skarżące Stowarzyszenie posiada prawo do opiniowania projektu programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Powołano się przy tym na wyrok NSA z 12 czerwca 2007 r., sygnatura akt II OSK 339/07.

Sąd pierwszej instancji oddalając skargę przyjął, że skarżące Stowarzyszenie nie jest legitymowane do wniesienia skargi na zaskarżoną uchwałę w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Odnosząc się do argumentacji skarżącej związanej z wyrokiem NSA z 12 czerwca 2007 r., sygnatura akt II OSK 339/07, Sąd pierwszej instancji wskazał, że w wyroku tym powiązano legitymację organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, do zaskarżenia uchwał dotyczących ochrony zwierząt z naruszeniem zagwarantowanego takiej organizacji prawa do opiniowania projektów uchwał tego rodzaju. W rozpoznawanej sprawie jednakże, jak ustalił Sąd pierwszej instancji, skarżące Stowarzyszenie skorzystało z prawa do zaopiniowania projektu zaskarżonej uchwały. Zdaniem Sądu pierwszej instancji art. 11a ust. 7 ustawy o ochronie zwierząt zobowiązujący wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do przekazania do zaopiniowania projektu programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt m.in. organizacjom społecznym, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy może być źródłem interesu prawnego, ale tylko w granicach naruszenia prawa takiej organizacji do opiniowania projektu programu. Dalej Sąd ten stwierdził, że skoro organizacja społeczna wyraziła opinię odnośnie do projektu programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, to nie przysługuje jej legitymacja do wniesienia skargi na uchwałę w sprawie uchwalenie tego programu. W związku z tym Sąd pierwszej instancji uznał, że skarżące Stowarzyszenie nie wykazało, aby zaskarżona uchwała naruszyła jej interes prawny lub uprawnienie.

Strona 1/3