Zmiana uchwalonego, ale jeszcze nieobowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może nastąpić tylko w trybie przewidzianym dla jego uchwalenia /art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 80 poz. 717 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski (spr.), Sędziowie NSA Janina Kosowska, Eugeniusz Mzyk, Protokolant Anna Wieczorek, po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta Grudziądza od wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 8 grudnia 2004r., sygn. akt II SA/Bd 914/04 ze skargi Przedsiębiorstwa "S." Spółka z o.o. w G. na uchwałę Rady Miejskiej w Grudziądzu z dnia 30 czerwca 2004r., nr XXIV/87/04 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od Miasta Grudziądza kwotę 200 (dwieście) złotych na rzecz Spółki z o.o. Przedsiębiorstwa "S." w G. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2004 r., sygn. akt II SA/Bd 914/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uwzględnił skargę Przedsiębiorstwa S. Sp. z o.o. w G. i stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Grudziądzu z dnia 30 czerwca 2004 r., Nr XXIV/87/04. Przedmiotową uchwałą Rada Miejska w Grudziądzu na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) uchyliła wcześniejszą uchwałę z dnia 3 września 2003 r. Nr XI/88/03 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów położonych pomiędzy ulicą Chełmińską a ulicą Parkową, wzdłuż przebiegu projektowanej Trasy Średnicowej, obszaru zawartego między ul. Gen. T. Hallera, Solidarności, Konarskiego, Zaciszną i Smoleńskiego, określonych jako Wojsko - Hallera - "C".
Skargę na powyższą uchwałę wniosło Przedsiębiorstwo S. Sp. z o.o. w G., zarzucając jej naruszenie art. 27 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, art. 3 Konstytucji RP i art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego. W skardze podniesiono, że uchwała podjęta została bez podstawy prawnej, gdyż nie zakończyło się postępowanie w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przyjętego uchwałą z dnia 3 września 2003 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały podnosząc, że przytoczony jako podstawa prawna jej wydania art. 19 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie uzasadnia w jakikolwiek sposób uchylenia wcześniejszej uchwały bez przeprowadzenia od początku trybu w jakim została ona uchwalona, co może nastąpić w trybie art. 27 ww. ustawy. Zasadne jest bowiem stanowisko skarżącego, iż w razie wystąpienia okoliczności powodujących konieczność zmiany studium, czy planu miejscowego, to powinno to nastąpić w takim trybie, w jakim są one uchwalane. W ocenie Sądu I instancji każde naruszenie tej procedury powoduje nieważność uchwały, co wynika z art. 28 ust. 1 powołanej ustawy.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną złożyła Rada Miejska Grudziądza, reprezentowana przez radcę prawnego M. D. Skarżąca Rada wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi skarżącego Przedsiębiorstwa S. Sp. z o.o. w G., ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie prawa materialnego, to jest art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, poprzez pominięcie braku naruszenia uchwałą Rady Miejskiej w Grudziądzu z dnia 30 czerwca 2004 r. interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego, jak również naruszenie art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przyjęcie, że wyklucza on możliwość uchylenia przez Radę Miejską uchwalonego, ale nieobowiązującego planu miejscowego.
W uzasadnieniu zarzutów skargi kasacyjnej podniesiono, że uchwała z dnia 3 września 2003 r. nie była w chwili jej uchylenia zaskarżoną uchwałą z dnia 30 czerwca 2004 r. opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Wojewody. W ocenie Rady art. 27 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dotyczy tylko i wyłącznie planów już obowiązujących. Sąd I instancji nie dostrzegł okoliczności, że regulacje zaskarżonej uchwały wprowadzały jednocześnie konieczność dalszych prac nad projektem planu, a z jej treści wynikało, że celem Rady była zmiana przyjętego, ale nieobowiązującego planu.