Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser /spr./, Sędziowie NSA Andrzej Jurkiewicz, Ludwik Żukowski, Protokolant Agnieszka Majewska, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 688/04 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa z dnia [...] lutego 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia dotacji uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi administracyjnego w Warszawie
Wyrokiem z 11 lutego 2005 r. (VI SA/Wa 688/04) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa z [...] lutego 2004 r. w przedmiocie odmowy udzielenia dotacji, utrzymującą w mocy swoją wcześniejszą decyzję z 13 stycznia 2004 r. (WF-45d/2/04).
W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że decyzja wydana została z naruszeniem prawa. Odmawiając A. P, udzielenia dotacji Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa wskazał, iż podstawą prawną jego decyzji był § 39 ust. 1 pkt 7 lit. b) i c) oraz ust. 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 22 maja 2002 r. w sprawie stawek dotacji przedmiotowych dla różnych podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa (Dz. U. Nr 65, poz. 595, ze zm.). Zgodnie z § 39 ust. 1 pkt 7 lit. b) i c) tego rozporządzenia podmiotowi, na jego wniosek, może być udzielona dotacja na realizację zadań z ochrony roślin przy zwalczaniu Clavibacter michiganensis subsb. sepedonicus, na podstawie decyzji wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, w zakresie dofinansowania kosztów: dezynfekcji pomieszczeń (lit. b), pokrycia rzeczywistej szkody poniesionej przy wykonywaniu decyzji wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa w przypadku stwierdzenia Clavibacter w ziemniakach zgłoszonych do kwalifikacji w stopniu super elity, elity i oryginału (lit. c). Z kolei zgodnie z § 39 ust. 3 tego rozporządzenia decyzje o udzieleniu i wypłaceniu dotacji Główny Inspektor wydaje na podstawie wniosku podmiotu, sprawdzonego pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym przez właściwego ze względu na siedzibę podmiotu wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa. Zdaniem Sądu, brak decyzji wojewódzkiego inspektora w dacie złożenia wniosku nie stanowi podstawy odmowy udzielenia dotacji, w sytuacji, gdy sam wniosek został złożony w terminie określonym w § 39 ust. 2 rozporządzenia i sprawdzony zgodnie z wymogami § 39 ust. 3 tego rozporządzenia. Sąd uznał za zasadny zarzut, że § 39 ust. 2 rozporządzenia nie nakłada na podmiot ubiegający się o dotację obowiązku załączenia do wniosku decyzji inspektora wojewódzkiego. Natomiast, jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji (oraz decyzji ją poprzedzającej), odmowa udzielenia dotacji nastąpiła tylko i wyłącznie dlatego, iż wniosek został złożony 27 listopada 2003 r., a zatem na dzień przed wydaniem przed wojewódzkiego inspektora decyzji, o której mowa w § 39 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia. Niewątpliwie w dacie wydania decyzji z 13 stycznia 2003 r. oraz utrzymującej ją w mocy decyzji z 27 lutego 2003 r. Główny Inspektor dysponował sprawdzonym wnioskiem podmiotu oraz stosowną decyzją z inspektora wojewódzkiego. Jednakże, dysponując tymi dokumentami, nie odniósł się do merytorycznych podstaw wniosku, zaś w uzasadnieniu - zdaniem Sądu - trudno się dopatrzyć analizy dokumentów załączonych do wniosku z punktu widzenia zasadności samego wniosku i celowości udzielenia dotacji. Sąd podkreślił, że sprawa wymaga ponownego zbadania i analizy w oparciu o załączone do wniosku dokumenty oraz zalecenia inspektora wojewódzkiego zawarte w decyzji z 28 listopada 2003 r. Zdaniem Sądu Główny Inspektor dopuścił się również naruszenia przepisów postępowania w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy (w szczególności art. 7, 8, 77, 80 i 107 § 3 k.p.a.).