Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Łd 734/17 w sprawie ze skargi R. W. na uchwałę Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 7 lipca 2010 r. nr XCI/1600/10 w przedmiocie ustanowienia zespołu przyrodniczo-krajobrazowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. W. na rzecz Miasta Łodzi kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 15 grudnia 2017 r., sygn. II SA/Łd 734/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi R. W. na uchwałę Rady Miejskiej w L. z 7 lipca 2010 r., nr XCI/1600/10, w sprawie ustanowienia zespołu przyrodniczo-krajobrazowego "[...]", oddalił skargę.
W skardze kasacyjnej R. W. (dalej: skarżący kasacyjnie) zaskarżył w całości wyrok Sądu I instancji.
Zaskarżonemu wyrokowi skarżący kasacyjnie zarzucił naruszenie:
- art. 1 § 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 1 53. poz. 1269 ze zm.) w zw. z art. 7, 77, 80 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267), przez ich niewłaściwe zastosowanie i zaniechanie przez Sąd wnikliwej kontroli legalności zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w L. z 7 lipca 2010 r., nr XCI/1600/10, legalistyczne i zachowawcze zarzucanie skarżącemu polemiki ze "słusznym", bo przecież udokumentowanym badaniami naukowymi, stanowiskiem organu, bez poparcia zarzutów opinią specjalisty biegłego w tym zakresie oraz oddalenie skargi;
- art. 134 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnym przez schematyczne i pozbawione wnikliwości i otwartego oraz wszechstronnego rozważenie argumentów skarżącego przyjęcie słuszności ustanowienia zespołu przyrodniczo-krajobrazowego na wskazanym obszarze w oderwaniu od rzeczywistej polityki Rady Miejskiej w zakresie ochrony środowiska, pominięcie zarzutów skarżącego dotyczących walorów przyrodniczych terenu objętego zaskarżoną uchwalą oraz terenów [...] sąsiadujących z tym obszarem oraz zaniechanie dokonania oceny stopnia ograniczenia prawa własności i oceny, czy ingerencja w prawo własności poprzez zaskarżoną uchwalę pozostaje we właściwej i odpowiedniej proporcji do wartości, jaką jest ochrona środowiska;
- art. 141 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez zaniechanie odniesienia się przez Sąd I instancji do wskazanych i udowodnionych przez skarżącego tez wynikających z:
- operatu szacunkowego z 2006 r.,
- rzeczywistego obrazu przedmiotowego terenu przedstawionego na załączonych fotografiach,
- urbanizacji terenu wskutek budowy drogi [...],
- powstawaniu nowej zabudowy, a także sprzeczności dowodów skarżącego z koronnym argumentem organu o wyłączeniu przedmiotowego obszaru z urbanizacji,
- art. 43 w zw. z art. 5 ust. 2e i 2f oraz art. 44 i 45 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2134) w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 1 Protokołu Nr 1 i Nr 4 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonego w Paryżu dnia 20 marca 1952 r. oraz sporządzonego w Strasburgu dnia 16 września 1963 r. (Dz. U. z 1995, Nr 36, Nr 175 ze zm.) i art. 140 k.c. polegające na nieuprawnionym i nieuzasadnionym ograniczeniu prawa własności skarżącego, w szczególności przez ustanowienie w granicach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego "[...]" szeroko zdefiniowanych, nieprecyzyjnych, dających dużą dowolność i uznaniowość organom administracyjnym zakazów, głęboko ingerujących w prawo własności skarżącego, skutkujących brakiem możliwości wprowadzenia na działce nowej zabudowy oraz przekształceń zabudowy istniejącej.