W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie ma przepisu pozwalającego na stwierdzenie wygaśnięcia koncesji w trybie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jana S. na decyzję Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 24 sierpnia 1992 r. w przedmiocie wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie w kraju hurtowego obrotu winami i miodami pitnymi i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego Ministra z dnia 21 lipca 1992 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Przemysłu i Handlu sto tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
W dniu 8 marca 1991 r. Minister Rynku Wewnętrznego wydał na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ zezwolenia nr 1997/W/91 i nr 2658/P/91 na prowadzenie w kraju hurtowego obrotu winami, miodami pitnymi i piwem przez Jana S., Kazimierza W. i Janusza J. w hurtowni położonej przy ul. K. nr 3 w S.
Wymienione osoby wystąpiły dnia 12 marca 1991 r. do Ministra o skorygowanie zezwoleń sprzed czterech dni w ten sposób, aby zamiast spółki cywilnej zezwolenia dotyczyły utworzonego Przedsiębiorstwa Usługowo-Handlowego "S." spółka z o. o. w S. Na żądanie Ministerstwa właściciele nadesłali oryginały zezwoleń, ale - w celu ominięcia utrudnień łączących się z powyższym przekształceniem podmiotowym - w dniu 6 kwietnia 1992 r. poinformowali Ministerstwo o wznowieniu działalności w poprzedniej formie spółki cywilnej. Okazało się jednak, że decyzją z dnia 23 kwietnia 1992 r. Burmistrz Gminy i Miasta w S. na wniosek wymienionych trzech osób wykreślił z ewidencji działalności gospodarczej wpis o jej prowadzeniu i w następnym dniu wydał zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej obecnie tylko przez Jana S. i Kazimierza W. w hurtowni przy ul. T. nr 26 w S. W tej sytuacji decyzją z dnia 21 lipca 1992 r., wydaną na podstawie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa, Minister stwierdził wygaśnięcie zezwoleń z dnia 8 marca 1991 r. z powodu likwidacji podmiotu gospodarczego będącego ich adresatem.
Zgodnie z pouczeniem, Jan S. odwołał się od decyzji w trybie art. 127 par. 3 Kpa, wnosząc o jej uchylenie, ponieważ art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa uzależnia stwierdzenie wygaśnięcia decyzji od obowiązywania przepisu nakazującego wydanie takiej decyzji albo od sytuacji, gdy takie rozstrzygnięcie sprawy leży w interesie społecznym lub w interesie strony. Zdaniem skarżącego, żadna z przesłanek omawianego przepisu nie wystąpiła. Ponadto Minister nie może ingerować w sposób wykorzystywania wydanego zezwolenia, gdy na przykład niektóre osoby odstąpiły od działalności gospodarczej, prowadzonej nadal przez innych adresatów zezwolenia.
Rozpoznając sprawę ponownie, Minister powołał się dodatkowo na art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i decyzją z dnia 24 sierpnia 1992 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 21 lipca 1992 r. oraz powtórzył jej argumenty.
W skardze Jana S. do Naczelnego Sądu Administracyjnego i w odpowiedzi organu na nią przypomniany został stan faktyczny sprawy i argumentacja prezentowana w postępowaniu odwoławczym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Po znowelizowaniu w 1990 r. art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ obrót hurtowy napojami alkoholowymi w kraju przez podmioty gospodarcze może być prowadzony tylko za zezwoleniem Ministra Rynku Wewnętrznego /obecnie Ministra Przemysłu i Handlu/, wydawanym z odpowiednim zastosowaniem przepisów rozdziału 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.