Decyzja zarządu drogi w przedmiocie wyrażenia zgody na wykonanie zjazdu z drogi krajowej do przyległej nieruchomości ma charakter uznaniowy /art. 29 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Małgorzaty i Marka małżonków Cz. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 10 października 1995 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na wykonanie zjazdu z drogi krajowej.
Generalny Dyrektor Dróg Publicznych decyzją z dnia 10 października 1995 r., wydaną na podstawie art. 29 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, utrzymał w mocy decyzję Naczelnego Dyrektora Okręgu Dróg Publicznych w W. z dnia 22 sierpnia 1995 r. o odmowie wyrażenia zgody na wykonanie zjazdu z drogi krajowej nr 2 Warszawa-Terespol do nieruchomości Marka i Małgorzaty małżonków Cz., położonej we wsi D.W., oznaczonej jako działki nr 874/3 i 875/6. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że projekt podziału działek nr 874 i 875 został sporządzony niewłaściwie, gdyż dla części terenu wydzielonego z tych działek /874/3 i 875/6/ nie został utrzymany dotychczasowy dojazd od strony ul. P. W uzgodnieniach Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w W. z dnia 5 lipca 1993 r. do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy D.W. w zakresie układu dróg krajowych i wojewódzkich przyjęto między innymi warunek, że każda zmiana użytkowania gruntów przyległych do drogi nr 2 oraz ich zabudowa wymagają każdorazowo na etapie planów szczegółowych uzgodnienia w zakresie obsługi komunikacyjnej. Z ustaleń planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy D.W. wynika, że w odległości 90 m od drogi Warszawa-Terespol ma być projektowana ulica o szerokości 10 m w poprzek działek. Według danych z generalnego pomiaru ruchu w 1990 r. średnioroczne dobowe natężenie ruchu na tym odcinku drogi wynosi 6900 pojazdów na dobę, a obecnie jest co najmniej o 10 procent wyższe. Wytyczne projektowania dróg III, IV i V klasy technicznej, stanowiące załącznik nr 2 do zarządzenia nr 5 Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 31 marca 1995 r., zalecają ograniczać liczbę zjazdów z dróg, szczególnie o tak dużym natężeniu ruchu, gdyż każdy dodatkowy zjazd z drogi ogranicza jej przepustowość i ujemnie wpływa na płynność i swobodę ruchu. Droga nr 2 pełni funkcję drogi międzynarodowej i międzyregionalnej i w związku z tym powinna obsługiwać ruch tranzytowy. Dlatego należy ją chronić przed zbyt dużą liczbą zjazdów obsługujących przyległe gospodarstwa. W związku z powyższym władze gminy powinny zapewnić właścicielom docelowe rozwiązanie komunikacyjne obsługujące ruch lokalny w tym rejonie.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższą decyzję Małgorzata i Marek Cz. wnieśli o uchylenie tej decyzji w celu przekazania sprawy do ponownego rozpoznania w postępowaniu administracyjnym. Podali, że realizacja projektowanej w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego gminy D.W. ulicy w odległości 90 m od drogi Warszawa-Terespol w poprzek działek nie jest przewidziana w najbliższym czasie. Nawet po jej wybudowaniu nieruchomość skarżących /działki nr 874/3 i 875/6/ nie będzie miała do niej dostępu, gdyż oddzielona jest od niej działkami nr 874/2 i 875/5. Nieruchomość ta zaś przylega bezpośrednio do ulicy W. /droga nr 2/ i realizacja tego dostępu nie wymaga zmian własnościowych, co byłoby konieczne w razie stwarzania dostępu do projektowanej drogi lokalnej. W tekście uzgodnionego z Dyrekcją Okręgową Dróg Publicznych projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego uchwałą nr XXI/141/93 Rady Gminy D.W. z dnia 30 marca 1993 r. /Dz.Urz. Woj. ... nr 4 poz. 76/, stwierdza się, że najważniejszym elementem układu komunikacyjnego będzie droga krajowa o znaczeniu międzynarodowym Warszawa-Siedlce-Terespol /nr krajowy 2, międzynarodowy E-30/, III klasy technicznej, realizująca powiązania o zasięgu międzynarodowym, międzyregionalnym i regionalnym kierunku wschód-zachód, a także obsługująca ruch o zasięgu lokalnym /obsługa gminy i miejscowości gminnych/. Na terenie miejscowości droga ta będzie pełnić funkcję ulicy głównej.